Vrede is een ondeelbaar goed

Beste broeders en zusters, vrede zij met u!

Het is mij een genoegen u, leden van de Bewegingen en Verenigingen van de "Arena van de Vrede", welkom te heten. Een jaar geleden lanceerde u het grote evenement "Arena van de Vrede" in Verona, waarbij paus Franciscus aanwezig was. Ik wil in het bijzonder bisschop Domenico Pompili van Verona en de paters Comboni bedanken. Bij die gelegenheid verklaarde de paus nogmaals dat het bouwen aan vrede begint door naast de slachtoffers te staan en de dingen vanuit hun standpunt te zien. Deze benadering is essentieel voor het ontwapenen van harten, benaderingen en mentaliteiten, en voor het aan de kaak stellen van het onrecht van een systeem dat doodt en gebaseerd is op de wegwerpcultuur.

Hoe kunnen we de moedige omhelzing vergeten tussen Maoz Inon, een Israëliër wiens ouders gedood werden door Hamas, en Aziz Sarah, een Palestijn wiens broer gedood werd door het Israëlische leger. Ze zijn nu vrienden en werken met elkaar samen. Dat gebaar blijft een getuigenis en een teken van hoop. Wij danken hen voor hun aanwezigheid hier vandaag.

De weg naar vrede vraagt om harten en geesten die getraind zijn in zorg voor anderen en die in staat zijn om het algemeen welzijn in de wereld van vandaag waar te nemen. Want de weg naar vrede gaat iedereen aan en leidt naar het bevorderen van goede relaties tussen alle levende wezens. Zoals Johannes Paulus II opmerkte, is vrede een ondeelbaar goed; het is van iedereen of van niemand. vgl: Sollicitudo Rei Socialis, 26[[[350|26]]] Het kan alleen echt bereikt en genoten worden als een realiteit van het leven en integrale ontwikkeling als er in het geweten van de mensen "een vaste en volhardende vastberadenheid bestaat om zich in te zetten voor het algemeen welzijn". vgl: Sollicitudo Rei Socialis, 38[[[350|38]]]

In een tijdperk als het onze, dat gekenmerkt wordt door snelheid en onmiddellijkheid, moeten we het geduld terugvinden dat nodig is om dit proces te laten plaatsvinden. De geschiedenis en praktische ervaring hebben ons geleerd dat authentieke vrede vanaf de grond vorm krijgt, door te beginnen met plaatsen, gemeenschappen en lokale instellingen, en door te luisteren naar wat zij ons te vertellen hebben. Op deze manier komen we tot het besef dat vrede mogelijk is wanneer meningsverschillen en de conflicten die ze met zich meebrengen niet terzijde geschoven worden, maar erkend, begrepen en overwonnen worden.

Daarom is uw werk als volksbewegingen en verenigingen bijzonder waardevol. Door concrete actie "van onderaf", in dialoog met alle partijen en met de creativiteit en vindingrijkheid die voortkomen uit een cultuur van vrede, streven jullie projecten en activiteiten na die concreet ten dienste staan van individuen en het algemeen welzijn. Op deze manier wekt u hoop.

Beste broeders en zusters, er is te veel geweld in de wereld en in onze samenlevingen. Te midden van oorlogen, terrorisme, mensenhandel en wijdverspreide agressie moeten onze kinderen en jongeren de cultuur van leven, dialoog en wederzijds respect kunnen ervaren. Bovenal hebben ze het getuigenis nodig van mannen en vrouwen die een andere en geweldloze manier van leven belichamen. Van lokale en alledaagse situaties tot de internationale orde, telkens wanneer mensen die onrecht en geweld hebben ondergaan de verleiding weerstaan om wraak te nemen, worden zij de meest geloofwaardige agenten van geweldloze vredesopbouwprocessen. Geweldloosheid, als methode en stijl, moet onze beslissingen, onze relaties en ons handelen kenmerken.

Het Evangelie en de sociale leer van de Kerk zijn een constante bron van steun voor christenen in deze inspanning. Ze kunnen ook als kompas dienen voor iedereen, want het bevorderen van een cultuur van vrede is een taak die aan iedereen is toevertrouwd, zowel gelovigen als niet-gelovigen, die deze moeten bevorderen door middel van reflectie en een praktijk die geïnspireerd is door de waardigheid van de persoon en het algemeen welzijn.

Als je vrede wilt, bereid dan vredesinstellingen voor. We realiseren ons steeds meer dat dit niet alleen betrekking kan hebben op politieke instellingen, of die nu nationaal of internationaal zijn, maar dat hiervoor alle instellingen nodig zijn - educatieve, economische en sociale. De encycliek Fratelli tutti[7800] sprak vaak over de noodzaak om van "ik" naar "wij" te gaan, in een geest van solidariteit die institutionele uitdrukking moet vinden. Daarom moedig ik u aan om toegewijd en aanwezig te blijven: aanwezig binnen de geschiedenis als een zuurdesem van eenheid, gemeenschap en broederschap. Broederschap moet worden hervonden, bemind, ervaren, verkondigd en getuigd, in de zekere hoop dat het inderdaad mogelijk is, dankzij de liefde van God "die door de Heilige Geest in onze harten is uitgestort" (Rom. 5, 5)[b:Rom. 5, 5].

Beste vrienden, ik dank u voor uw aanwezigheid vandaag. Ik bid voor u dat u met geduldige volharding mag blijven werken. Ik begeleid u allen met mijn zegen.