De wereld is als een tuin waarin de Geest heiligen laat bloeien

Beminde broeders en zusters,

Vandaag vieren wij met grote vreugde het feest van Allerheiligen[d:386]. Wanneer men een botanische tuin bezoekt, raakt men onder de indruk van de verscheidenheid aan planten en bloemen, en het komt als vanzelf in ons op te denken aan de scheppende fantasie van God die de aarde tot een prachtig paradijs heeft gemaakt. Eenzelfde gevoel hebben we wanneer wij het schouwspel van de heiligheid overwegen: de wereld verschijnt ons dan als een “tuin” waarin de Geest van God met wonderlijke fantasie een menigte mannen en vrouwen heiligen heeft doen opbloeien — mannen en vrouwen van alle tijden en sociale standen, van iedere taal, volk en cultuur. Ieder van hen is verschillend van de ander, met zijn eigen unieke menselijke persoonlijkheid en geestelijke gave. Toch dragen zij allen het “zegel” van Jezus (Apok. 7,3)[[b:Apok. 7,3]], dat wil zeggen het merkteken van zijn liefde, betuigd door het Kruis. Zij allen verkeren in vreugde, in een feest dat geen einde kent, maar — zoals Jezus zelf — hebben zij dit doel bereikt door moeite en beproeving heen (Apok. 7,14)[[b:Apok. 7,14]], waarbij ieder zijn eigen deel van het offer heeft gedragen om deel te krijgen aan de glorie van de verrijzenis.

Het hoogfeest van Allerheiligen heeft zich in de loop van het eerste christelijke millennium ontwikkeld als een gezamenlijke viering van de martelaren. Reeds in 609 had paus Bonifatius IV te Rome het Pantheon gewijd, het toewijdend aan de Heilige Maagd Maria en aan alle Martelaren. Dit martelaarschap kunnen we echter in ruime zin begrijpen: als een liefde voor Christus zonder voorbehoud, een liefde die zich uit in de volledige gave van zichzelf aan God en aan de broeders. Dit geestelijke doel, waarnaar alle gedoopten zich uitstrekken, wordt bereikt door de weg te volgen van de evangelische “zaligsprekingen”, die de liturgie ons op deze dag voorhoudt (Mt. 5,1-12)[[b:Mt. 5,1-12]]. Het is dezelfde weg die Jezus zelf heeft uitgetekend en die de heiligen en heiligen hebben getracht te volgen, zich bewust van hun menselijke beperkingen. In hun aardse leven waren zij immers arm van geest, bedroefd om de zonden, zachtmoedig, hongerig en dorstig naar gerechtigheid, barmhartig, zuiver van hart, vredestichters, en vervolgd omwille van de gerechtigheid. En God heeft hen laten delen in zijn eigen geluk: zij hebben het hier op aarde reeds geproefd en genieten het in het hiernamaals in volheid. Zij worden nu getroost, zijn erfgenamen van de aarde, verzadigd, vergeven, zij zien God en zijn zijn kinderen. Kortom: “hun behoort het Rijk der hemelen toe” (Mt. 5,3.10)[[b:Mt. 5,3.10]].

Op deze dag voelen wij in ons het verlangen naar de hemel herleven, een aantrekkingskracht die ons ertoe aanspoort onze schreden op de aardse pelgrimstocht te versnellen. In ons hart ontwaakt het verlangen om ons voor altijd te verenigen met de familie van de heiligen, waarvan wij nu reeds de genade hebben deel uit te maken. Zoals een bekend geestelijk lied zegt: “Wanneer de schare van uw heiligen zal komen, hoe graag, Heer, zou ik dan onder hen zijn!” Moge dit edele verlangen in alle christenen branden en hen helpen om elke moeilijkheid, elke angst en elke beproeving te overwinnen! Laten wij, dierbare vrienden, onze hand leggen in die van Maria, de moederlijke Koningin van alle Heiligen, en ons door haar leiden naar het hemelse vaderland, in het gezelschap van de zalige zielen “uit elke natie, stam, volk en taal” (Apok 7,9)[b:Apok 7,9]. En laten wij in ons gebed reeds denken aan onze dierbare overledenen, die wij morgen zullen gedenken.

Na het Angelus
(In het Frans) Op deze dag van het hoogfeest van Allerheiligen heet ik u met vreugde welkom, dierbare Franstalige pelgrims, in het bijzonder de leden van de familie van de heilige Philippine Duchesne. Vandaag eren wij de ontelbare menigte van al degenen die ons zijn voorgegaan en die hun geloof hebben gesteld in God, bron van alle heiligheid. De heiligen nodigen ons uit de diepe vreugde te beleven die voortkomt uit geloof, hoop en liefde. Met mijn Apostolische Zegen.
(Engels) Van harte heet ik de Engelstalige bezoekers welkom die zich voor dit Angelusgebed hebben verzameld. De viering van het hoogfeest van Allerheiligen nodigt ons vandaag uit ons te verheugen over onze gemeenschap met de heiligen in de hemel, om hun voorspraak voor de Kerk op aarde in te roepen, en om hun voetsporen te volgen op de weg van de heiligheid. Moge het gebed van de heilige Maagd Maria en van alle heiligen ons sterken in het geloof en in het vurige vertrouwen op de vervulling van Christus’ beloften. Over u en uw families roep ik de overvloedige zegen van de Heer af.
(Duits) Van harte groet ik de pelgrims en bezoekers uit de Duitstalige landen. Op deze dag van het hoogfeest van Allerheiligen richten wij onze dankbare blik op de wolk van getuigen die ons door hun geloof en leven tot voorbeeld zijn geworden. De heiligen die in hun voltooiing God zien zoals Hij is (vgl. 1 Joh. 3,2), zien ook op ons neer en bidden voor ons. In deze uitwisseling van liefde wordt de gemeenschap van de Kerk versterkt die alle tijden doordringt. Moge de Heer u behoeden en u tot boodschappers van zijn vrede maken.
(Spaans) Ik heet de Spaanssprekende pelgrims van harte welkom. Het feest van Allerheiligen nodigt ons uit om met vreugde en dankbaarheid naar de Heer te zien en Hem te danken voor de roeping tot heiligheid die wij in het sacrament van het Doopsel hebben ontvangen. Door het voorbeeld van de heiligen te volgen en op hun voortdurende voorspraak te vertrouwen, kunnen wij met hoop en nederigheid voortgaan op onze weg van christelijke volmaaktheid. Ik wens u allen een zalig feest.
(Pools) Een hartelijke groet richt ik tot de Polen. Vandaag gedenken wij allen die hun hoop op God hebben gesteld en heilig zijn geworden, zoals Hij heilig is (vgl. 1 Joh. 3,3). Hun voorbeeld sterkt ons in een goed leven, hun woorden onderrichten ons, en hun voorspraak schenkt ons Gods bescherming (vgl. Prefatie). Van harte zegen ik u.
(Italiaans) Ten slotte richt ik een hartelijke groet tot de Italiaanssprekende pelgrims, in het bijzonder tot de duizenden mensen uit heel Italië die hebben deelgenomen aan de eerste editie van de “Corsa dei Santi”, georganiseerd door de Salesiaanse congregatie, en die hier aanwezig zijn samen met de burgemeester van Rome, Gianni Alemanno. Beste vrienden, u bent vertrokken en aangekomen hier bij Sint-Pieter, na te zijn langsgegaan bij Sint-Jan van Lateranen, Sint-Paulus buiten de Muren en Santa Maria Maggiore. Ik verheug mij over dit nieuwe initiatief dat de vreugde — en ook de inspanning — uitdrukt van het samen “lopen” op de weg van de heiligheid. Moge ons hele leven een “loop” zijn in geloof en liefde, bezield door het voorbeeld van de grote getuigen van het Evangelie! Aan allen een zalig hoogfeest van Allerheiligen!