God verlangt vrede onder al Zijn kinderen!

Dierbare broeders en zusters, een zalige zondag!

Nu het liturgisch jaar op zijn einde loopt, nodigt het Evangelie van vandaag (Lc. 21, 5-19)[b:Lc. 21, 5-19] ons uit om stil te staan bij de beproevingen van de geschiedenis en bij de eindtijd. Wanneer Hij spreekt over deze gebeurtenissen en onze innerlijke onrust kent, vraagt Jezus ons om niet toe te geven aan angst: “Wanneer u hoort van oorlogen en opstanden,” zegt Hij, “wees niet verschrikt” (v. 9)[b:Lc. 21, 9].

Deze uitnodiging klinkt bijzonder actueel, want dagelijks bereiken ons berichten over conflicten, rampen en vervolgingen die miljoenen mensen raken. In het aangezicht van dit lijden, en tegenover de onverschilligheid die het soms wil verzwijgen, verzekeren de woorden van Jezus ons dat het kwaad de hoop van wie op Hem vertrouwen niet kan vernietigen. Hoe donkerder de tijd, hoe sterker het geloof zijn licht laat zien.

Twee keer benadrukt Christus dat “omwille van mijn Naam” velen geweld en verraad zullen ervaren (Lc. 21, 12.17)[b:Lc. 21, 12.17]. Op precies dat moment krijgen zij de gelegenheid om te getuigen. (Lc. 21, 13)[[b:Lc. 21, 13]] Wij worden uitgenodigd om de weg van de Meester te volgen, die op het kruis de volheid van zijn liefde heeft geopenbaard. Deze aansporing geldt ons allen. De vervolging van christenen gebeurt immers niet alleen met mishandelingen en wapens; woorden treffen eveneens diep, vooral wanneer zij voortkomen uit leugens en ideologische manipulatie. In dit soort beproevingen, zowel fysiek als moreel, worden wij geroepen om te getuigen van de waarheid die de wereld verheft, van de gerechtigheid die volkeren bevrijdt, en van de hoop die de weg naar vrede aanwijst.

Jezus’ woorden tonen, op profetische wijze, dat rampen en verdriet hun einde zullen kennen. Tegelijk is de vreugde weggelegd voor wie Hem erkennen als Redder, en die vreugde blijft. “Door standvastigheid zult u uw leven redden” (Lc. 21, 19)[b:Lc. 21, 19]: deze belofte van de Heer geeft kracht om bedreigende gebeurtenissen en elke vorm van kwaad het hoofd te bieden. Wij staan niet machteloos tegenover het lijden, want Hij schenkt ons “woorden en wijsheid” (v. 15)[b:Lc. 21, 15] om met een vurig hart het goede te doen.

Dierbare vrienden, doorheen de geschiedenis van de Kerk hebben vooral de martelaren getuigd dat Gods genade zelfs geweld kan omvormen tot een teken van verlossing. Daarom wenden wij ons, samen met onze broeders en zusters die lijden omwille van de Naam van Jezus, met vertrouwen tot Maria, Hulp van de Christenen. Moge de Heilige Maagd ons in elke beproeving en in elke moeilijkheid nabij zijn, troost geven en ons dragen.