De Eucharistie: geen andere daad van de Kerk bezit dezelfde kracht en zuiverheid in gelijke mate

Eminenties,
Excellenties,
Beminde broeders en zusters:

Terwijl u bijeen bent voor het 49e Internationaal Eucharistisch Congres, verheug ik mij dat ik via de televisie met u verbonden kan zijn en zo kan deelnemen aan uw gebed. Allereerst wil ik kardinaal Marc Ouellet, aartsbisschop van Québec, en kardinaal Jozef Tomko, mijn speciale gezant bij het congres, begroeten, evenals alle kardinalen en bisschoppen die aanwezig zijn. Even hartelijk richt ik mijn groet tot de persoonlijkheden uit het burgerlijk leven die hebben verlangd deel te nemen aan de liturgie. Met genegenheid denk ik aan de priesters, de diakens en alle aanwezige gelovigen, en eveneens aan alle katholieken van Québec, van geheel Canada en van de andere continenten. Ik vergeet ook niet dat uw stad de 400e verjaardag van haar stichting viert. Dit is voor ieder een gelegenheid om de waarden te gedenken die de pioniers en missionarissen van uw land hebben geïnspireerd.

"De Eucharistie, gave van God voor het leven van de wereld" is het thema dat voor dit nieuwe Internationaal Eucharistisch Congres gekozen is. De Eucharistie is onze mooiste schat. Zij is het Sacrament bij uitstek; zij laat ons reeds bij voorbaat binnentreden in het eeuwig leven; zij bevat het gehele geheim van ons heil; zij is de bron en het hoogtepunt van de werkzaamheid en het leven van de Kerk, zoals het Tweede Vaticaans Concilie heeft herinnerd (vgl. 570 Sacrosanctum Concilium, nr. 8[[570|8]]. Het is daarom bijzonder belangrijk dat herders en gelovigen zich voortdurend inzetten om hun kennis van dit grote Sacrament te verdiepen. Zo kan ieder zijn geloof versterken en zijn zending in de Kerk en in de wereld steeds beter volbrengen, gedachtig dat de Eucharistie vrucht draagt in ieders persoonlijk leven, in het leven van de Kerk en in de wereld. De Geest van de waarheid getuigt in uw harten; getuigt ook u van Christus onder de mensen, zoals het verkondigde Evangelie van deze Mis zegt (Mt 10, 26-33)[b:Mt 10, 26-33]. Zo brengt de deelname aan de Eucharistie ons niet op afstand van onze tijdgenoten. Integendeel, omdat zij de uitdrukking bij uitstek is van Gods liefde, roept zij ons op de krachten te bundelen met al onze broeders en zusters om de uitdagingen van vandaag tegemoet te treden en deze aarde tot een aangename plaats te maken. Dit vraagt van ons een voortdurende inzet om ervoor te strijden dat ieder wordt gerespecteerd, vanaf de conceptie tot aan de natuurlijke dood; dat onze rijke maatschappijen de armsten opnemen en allen hun waardigheid teruggeven; dat ieder voedsel heeft en voor het bestaan van zijn gezin kan zorgen, en dat vrede en gerechtigheid op alle continenten mogen stralen. Dit zijn enkele van de uitdagingen die al onze tijdgenoten in beweging moeten brengen, en in het eucharistisch mysterie moeten de christenen de kracht vinden om ze te lijf te gaan.

Het "Mysterie van het geloof": dit verkondigen wij in iedere Mis. Ik zou graag zien dat allen zich inzetten om dit grote mysterie te bestuderen, in het bijzonder door, persoonlijk en in groepen, de concilietekst over de liturgie Sacrosanctum Concilium[570] opnieuw ter hand te nemen en te verdiepen, zodat men moedig kan getuigen van dit mysterie. Zo kan ieder komen tot een beter begrip van de betekenis van elk aspect van de Eucharistie, haar diepte verstaan en haar met grotere intensiteit beleven. Elke zin, elk gebaar draagt een eigen betekenis en bevat een geheimnis. Ik hoop van harte dat dit congres een oproep mag zijn tot alle gelovigen om zich op gelijke wijze in te zetten voor een vernieuwing van de eucharistische catechese, opdat zijzelf een authentiek eucharistisch bewustzijn verwerven en op hun beurt de kinderen en jongeren leren het centrale mysterie van het geloof te erkennen en hun leven erop te bouwen. Ik druk vooral de priesters op het hart de eucharistische ritus de verschuldigde eerbied te betonen, en ik vraag alle gelovigen de eigen rol van ieder, zowel priester als leek, in de eucharistische handeling te respecteren. De liturgie behoort ons niet toe: zij is de schat van de Kerk.

Ontvangst van de Eucharistie, aanbidding van het Allerheiligst Sacrament – hiermee bedoelen we: ons geloof verdiepen, ons erop voorbereiden en deze voortzetten – gaat ook over ons openstellen om in gemeenschap met Christus te treden, en via Hem met de gehele Drie-eenheid, zodat we worden wat we ontvangen en leven in gemeenschap met de Kerk. Door het Lichaam van Christus te ontvangen, ontvangen we de “kracht van eenheid met God en met elkaar” H. Cyrillus van Alexandrië, In Ioannis Evangelium 11, 11[[1175]] heilige Augustinus, Sermo 577[[880]]. We mogen nooit vergeten dat de Kerk is gebouwd rond Christus zoals de heilige Augustinus, heilige Thomas van Aquino, en heilige Albertus Magnus hebben gezegd in navolging van de heilige Paulus (1 Kor 10, 17)[[b:1 Kor 10, 17]], de Eucharistie is het Sacrament van de eenheid van de Kerk. Want wij allen vormen één lichaam met Christus als hoofd. We moeten keer op keer terugkeren naar het Laatste Avondmaal op Witte Donderdag, waar we een onderpand van het mysterie van onze verlossing aan het Kruis ontvingen. Het Laatste Avondmaal is de locus van de Kerk in wording, de schoot van de Kerk van alle tijden. In de Eucharistie wordt het offer van Christus voortdurend vernieuwd, Pinksteren wordt vernieuwd. Moge u allen steeds dieper bewust worden van het belang van de zondagse Eucharistie, want zondag, de eerste dag van de week, is de dag waarop we Christus eren, de dag waarop we de kracht ontvangen om elke dag het geschenk van God te beleven.

(In het Frans) Ik wil ook de herders en gelovigen uitnodigen om hernieuwde aandacht te besteden aan hun voorbereiding op het ontvangen van de Eucharistie. Ondanks onze zwakheden en zonden, wil Christus ons hart bewonen. Daarom is het noodzakelijk alles in het werk te stellen om Hem met een zuiver hart te ontvangen, voortdurend door het Sacrament van de Vergeving de zuiverheid te herontdekken die de zonden hebben vertroebeld. Zoals het Tweede Vaticaans Concilie Sacrosanctum Concilium, 11[[570|11]] vraagt: "onze ziel in overeenstemming te brengen met onze stemmen". Want zonde, vooral de ernstige zonde, belemmert de werking van de Eucharistische genade in ons. Degenen die om verschillende redenen de Communie niet kunnen ontvangen zullen kracht en doeltreffendheid vinden in een geestelijke Communie en in de deelname aan de Eucharistie.

De Eucharistie heeft een heel bijzondere plaats in het leven van heiligen. Laten we God danken voor de geschiedenis van heiligheid in Quebec en Canada, die het missionaire leven van de Kerk heeft verrijkt. Uw land eert in het bijzonder zijn Canadese martelaren: Jean de Brébeuf, Isaac Jogues en hun gezellen die moedig hun leven gaven voor Christus en zich met zijn offer aan het Kruis verenigden. Deze martelaren en anderen zoals Marguerite Bourgeoys, Marguerite de Youville, Marie de l'Incarnation, Marie-Catherine de Saint-Augustin, bisschop François de Laval (grondlegger van de eerste bisdommen in Noord-Amerika), Dina Bélanger, en Kateri Tekakwitha — maken samen deel uit van de generatie die de Kerk in Canada heeft gesticht en ontwikkeld. Leert van hen en wees zoals zij onbevreesd. God geleidt en beschermt u, breng elke dag een offer tot eer van de Vader en speel uw rol in de opbouw van de wereld, en koester trots uw religieuze erfgoed en haar maatschappelijke en culturele openheid, en zorg ervoor in uw omgeving de morele en geestelijke waarden die de Heer ons gaf te verspreiden.

De Eucharistie is niet alleen maaltijd met vrienden. Het is het mysterie van een verbond. "De gebeden en riten van het Eucharistische offer brengen de hele geschiedenis van de verlossing continu voor onze geestelijke ogen tot leven in de loop van de liturgische cyclus, en laten ons steeds dieper in de betekenis ervan treden" H. Teresia Benedicta van het Kruis (Edith Stein), Wege zu inneren Stille, Aschaffenburg, 1987, blz. 67[[9690]]. We worden geroepen in dit verbondsmysterie te delen door onze levens steeds meer te conformeren aan de gave ontvangen in de Eucharistie. Het heeft een heilige natuur, zoals het Tweede Vaticaans Concilie herinnert: "Elke liturgische viering, omdat het een handeling van Christus, de Priester, en zijn Lichaam, de Kerk, is, heeft een bovennatuurlijk karakter; geen andere daad van de Kerk kan dezelfde kracht en zuiverheid in gelijke mate bezitten" Sacrosanctum Concilium, 7[[570|7]]. Op een bepaalde manier bezit de Eucharistie een "hemelse liturgie", een vooruitlopen op het banket in het eeuwige Rijk, door de dood en verrijzenis van Christus te verkondigen "totdat Hij komt" (1 Kor 11, 26)[b:1 Kor 11, 26].

Om te waarborgen dat het Volk van God nooit zonder bedienaren zou zijn om hen Christus’ Lichaam te geven, moeten we de Heer vragen om nieuwe priesters aan zijn Kerk te schenken. Daarnaast roep ik u op om de roep tot het priesterschap door te geven aan jonge mannen, opdat zij verheugd en onbevreesd op de roepstem van de Heer zullen reageren. Zij zullen door hun keuze niet teleurgesteld zijn. Laat het gezin de bron en wieg van roepingen zijn. Voordat ik afsluit, ben ik verheugd u het volgende Internationaal Eucharistisch Congres aan te kondigen. Het wordt gevierd in Dublin, Ierland, in 2012. Moge Christus aanwezig in de Eucharistie, en de Heilige Geest aangeroepen over het brood en de wijn, u vergezellen op uw dagelijkse weg en in uw zending. Moge u openstaan voor Gods werking in u, naar het voorbeeld van de Maagd Maria. Ik vertrouw u toe aan de voorspraak van Onze Lieve Vrouw, H. Anna de patrones van Quebec, en alle heiligen van uw land, en ik zegen u allen van harte met een Apostolische Zegen, evenals alle aanwezigen die uit de verschillende landen van de wereld zijn gekomen.

(In het Engels) Beste vrienden, nu deze belangrijke kerkelijke gebeurtenis zijn einde nadert, nodig ik allen uit om met mij mee te bidden voor het succes van het komende Internationaal Eucharistisch Congres in Dublin in 2012. Ik maak van deze gelegenheid gebruik om het volk van Ierland te begroeten, die zich voorbereiden als gastheer van deze ecclesiale bijeenkomst. Ik ben ervan overtuigd dat zowel zij als alle deelnemers het Congres het zullen ervaren als een bron van blijvende geestelijke vernieuwing.