Van het immense mysterium passionis naar het mysterium paschale

Beminde broeders en zusters,

We hebben ons in de overweging, het gebed en de gezangen het pad van Jezus herinnerd op de weg naar het kruis: een weg die uitzichtloos leek en die echter het leven en de geschiedenis van de mens heeft veranderd, de opening heeft geboden naar de "nieuwe hemelen en de nieuwe aarde" (Apok. 21,1)[[b:Apok. 21,1]]. Vooral op deze dag van Goede Vrijdag viert de Kerk met innige devotie de gedachtenis van de kruisdood van de Zoon van God en in zijn kruis ziet zij de boom des leven, beladen met een nieuwe hoop.

De ervaring van het lijden en het kruis markeert de mensheid, zelfs het gezin; hoe vaak wordt de weg vermoeiend en zwaar. Misverstanden, verdeeldheid, zorgen over de toekomst van kinderen, ziekten, moeilijkheden van verschillende typen. In onze tijd wordt de situatie van veel gezinnen bovendien bemoeilijkt door de schaarste aan werk en door andere negatieve effecten van de economische crisis. Het pad van de Via Crucis die we vanavond geestelijk hebben afgelegd, is een uitnodiging aan ons allen en vooral aan gezinnen, om de gekruisigde Christus te overwegen om de kracht te vinden om voorbij de moeilijkheden te gaan. Jezus' kruis is het allerhoogste teken van Gods liefde voor iedere mens, het meer dan toereikende antwoord op de behoefte van elke persoon om bemind te worden. Als we beproefd worden, als onze gezinnen te maken moeten krijgen met lijden, verdrukking, laten we dan kijken naar het kruis van Christus: daar vinden we de moed en de kracht om door te gaan; daar kunnen we met vaste hoop de woorden van heilige Paulus herhalen: "Wie zal ons kunnen scheiden van Gods liefde? Verdrukking wellicht of nood, vervolging, honger, naaktheid, levensgevaar of het zwaard? Maar over dit alles zegevieren wij glansrijk, dankzij Hem die ons heeft liefgehad" (Rom 8,35.37)[b:Rom 8,35.37].

In verdriet en moeite staan we niet alleen; het gezin staat niet alleen: Jezus is aanwezig met zijn liefde, ondersteunt het met zijn genade en geeft haar de kracht om verder te gaan, de offers onder ogen te zien en alle obstakels te overwinnen. En het is tot deze liefde van Christus dat we moeten gaan wanneer menselijke wisselvalligheden en moeilijkheden de eenheid van ons leven en gezin dreigen te schaden. Het mysterie van Christus' lijden, de dood en de verrijzenis moedigt aan om vooruit te gaan met hoop: de beproeving van het lijden en de beproeving, als we haar met Christus beleven, met geloof in Hem, bevat al het licht van de verrezen wereld, het Pasen van iedere mens die in zijn woord gelooft.

In die gekruisigde mens, die Gods Zoon van God, krijgt zelfs de dood zelf een nieuwe betekenis en richting, deze is gered en overwonnen, het is de doorgang naar het nieuwe leven: "Als de graankorrel niet in de aarde valt en sterft blijft hij onvruchtbaar; maar als hij sterft dan brengt hij veel vrucht voort" (Joh 12,24)[b:Joh 12,24]. Bevelen we ons aan bij de Moeder van Christus. Bij haar die haar Zoon heeft vergezeld op de via dolorosa. Moge zij, die naast het kruis stond op het uur van zijn dood, zij die de Kerk vanaf het ontstaan heeft bemoedigd om de aanwezigheid van de Heer te ervaren, onze harten leiden, de harten van alle gezinnen, van het immense mysterium passionis naar het mysterium paschale te gaan, naar dat licht van de Verrijzenis van Christus dat doorbreekt en de definitieve overwinning toont van de liefde, vreugde, leven, op het kwaad, het lijden en de dood. Amen.