De ware vreugde is verbonden met de relatie met God

Dierbare broeders en zusters,

De liturgische teksten van deze Adventstijd vernieuwen voor ons de uitnodiging om te leven in de verwachting van Jezus, om niet op te houden te verlangen naar zijn komst, zodat wij in een houding van openheid en bereidheid blijven om Hem te ontmoeten. De waakzaamheid van het hart, waartoe de christen altijd in het dagelijks leven geroepen is, kenmerkt in het bijzonder deze tijd waarin wij ons met vreugde voorbereiden op het mysterie van Kerstmis vgl. Prefatie van Advent IIvgl. Prefatie van Advent II.

De buitenwereld biedt ons de gebruikelijke commerciële boodschappen, zij het misschien in mindere mate vanwege de economische crisis. De christen wordt uitgenodigd om de Advent te beleven zonder zich te laten afleiden door de lichten, maar door de dingen hun juiste waarde te geven, om de innerlijke blik op Christus te richten. Want als wij volharden “wakend in gebed en zingend zijn lof” (ibid.), zullen onze ogen in staat zijn in Hem het ware licht van de wereld te herkennen, dat komt om onze duisternis te verlichten.

Concreet nodigt de liturgie van deze zondag, die Gaudete wordt genoemd, ons uit tot vreugde, tot een waakzaamheid die niet somber is, maar blij. ”Gaudete in Domino semper” — zo schrijft de heilige Paulus — ”Verheugt u altijd in de Heer” (Fil. 4,4)[b:Fil. 4,4].

De ware vreugde is geen vrucht van verstrooiing, in de etymologische zin van het woord di-vertere, dat wil zeggen: zich afkeren van de plichten en verantwoordelijkheden van het leven. De ware vreugde heeft te maken met iets veel dieper. Zeker, in het vaak hectische ritme van het dagelijks leven is het belangrijk tijd te vinden voor rust en ontspanning, maar de ware vreugde is verbonden met de relatie met God.

Wie Christus in zijn leven heeft ontmoet, ervaart in zijn hart een vrede en vreugde die niemand en geen enkele situatie hem kan ontnemen. De heilige Augustinus had dit heel goed begrepen: in zijn zoektocht naar waarheid, vrede en vreugde, na vergeefs te hebben gezocht in tal van dingen, komt hij tot de beroemde uitspraak dat het hart van de mens rusteloos is en geen vrede of rust vindt totdat het rust in God vgl. Belijdenissen, I, 1, 1[[850]].

De ware vreugde is geen eenvoudig voorbijgaand gevoel, noch iets dat men op eigen kracht kan bereiken, maar zij is een gave; zij ontspringt aan de ontmoeting met de levende persoon van Jezus, aan het ruimte maken voor Hem in ons, aan het ontvangen van de Heilige Geest die ons leven leidt. Dit is de uitnodiging van de apostel Paulus, die zegt: ”Moge de God van de vrede zelf u geheel en al heiligen, en moge heel uw geest, ziel en lichaam onberispelijk bewaard blijven tot de komst van onze Heer Jezus Christus” (1 Tess. 5,23)[b:1 Tess. 5,23].

In deze Adventstijd versterken wij het vertrouwen dat de Heer midden onder ons is gekomen en zijn aanwezigheid van troost, liefde en vreugde steeds weer vernieuwt. Laten wij ons aan Hem toevertrouwen; zoals ook de heilige Augustinus, in het licht van zijn eigen ervaring, zegt: de Heer is ons meer nabij dan wij onszelf: “interior intimo meo et superior summo meo” Belijdenissen, III, 6, 11[[850]].

Laten wij onze weg toevertrouwen aan de Onbevlekte Maagd, wier geest zich verheugde in God, haar Redder. Moge zij ons hart leiden in de blijde verwachting van de komst van Jezus, een verwachting vol gebed en goede werken.

Na het Angelus
Dierbare broeders en zusters, vandaag is de eerste groet bestemd voor de kinderen van Rome, die gekomen zijn voor de traditionele zegen van de “Bambinelli”, georganiseerd door het Centro Oratori Romani. Dank aan jullie allemaal! Lieve kinderen, wanneer jullie bidden voor jullie kerststal, denk dan ook aan mij, zoals ik ook aan jullie denk. Dank jullie wel, en een Zalig Kerstfeest!

Ik ben verheugd de vertegenwoordigers van de Beweging voor het Leven uit vele Europese landen te begroeten, die bijeen zijn gekomen ter gelegenheid van de uitreiking van de Moeder Teresa van Calcutta-prijs voor het leven, toegekend ter nagedachtenis van Chiara Lubich. Beste vrienden, op de verjaardag van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens herinneren wij eraan dat het eerste van alle rechten het recht op leven is. Ik wens jullie alle goeds toe voor jullie werk. Ook wil ik de studenten van de universiteiten van Rome uitnodigen voor de viering van de vespers ter voorbereiding op Kerstmis: de afspraak is aanstaande donderdag, 15 december, in de Basiliek van Sint-Pieter.

Ik groet van harte de Franstalige pelgrims. Op deze derde zondag van de Advent nodigt God ons uit tot vreugde. Zoals Johannes de Doper, de nederige dienaar en getuige van het goddelijk licht dat ons komt bezoeken, worden wij uitgenodigd kinderen van het licht te worden. Laten wij niet bang zijn om uit te stralen van deze diepe vreugde die onze wereld moet verlichten. De heilige Paulus spoort ons aan: “Verheug u altijd, bid zonder ophouden, dank in alle omstandigheden, doof de Geest niet uit.” Samen met de Heilige Maagd Maria, Onze Lieve Vrouw van de vreugde, bereiden wij ons voor om de Emmanuel te ontvangen, God-met-ons! Met mijn Apostolische Zegen!

Met vreugde begroet ik alle Engelstalige pelgrims en bezoekers die vandaag aanwezig zijn voor dit Angelusgebed. In het Evangelie van vandaag horen wij de stem van Johannes de Doper die roept in de woestijn en ons aanspoort de weg van de Heer te bereiden. Moge ook wij, door vernieuwd geloof, gebed en boete, ware herauten worden van de komst van de Heer onder ons met Kerstmis. Moge God jullie allen zegenen!

Van harte groet ik de Duitstalige pelgrims en bezoekers. “Verheug u altijd in de Heer! Nog eens: verheug u! De Heer is nabij” (Fil. 4,4-5)[b:Fil. 4,4-5] – zo luidt de introitus van de Heilige Mis op deze derde zondag van de Advent. De nabijheid van de Heer is voor ons christenen de reden tot vreugde. Omdat God ons in Jezus Christus nabij is gekomen, mogen, ja moeten wij ons verheugen, zo zegt de apostel van de volkeren, Paulus. Waar de Heer daarentegen ontbreekt, heersen onvrede en droefheid. Laten wij ons hart voor Hem openen, opdat Hij ons Zijn nabijheid kan schenken en ook wij voor de mensen brengers van vreugde worden. De Heer zegene jullie en jullie gezinnen.

Ik groet van harte de Spaanstalige pelgrims die deelnemen aan dit mariale gebed, in het bijzonder de groep van verschillende parochies uit het bisdom Huelva. De liturgie van vandaag, de zogenaamde zondag Gaudete, nodigt ons uit ons door gebed en goede werken voor te bereiden om met vreugde de komst van Jezus onder ons te vieren. Moge de Heilige Maagd Maria ons leren Hem te herkennen en lief te hebben, zodat ons hart en onze huizen overstroomd worden door Zijn licht. Een fijne zondag!

Ik groet hartelijk alle Kroatische pelgrims, in het bijzonder de deelnemers aan het symposium over Ruđer Josip Bošković, een groot zoon van het Kroatische volk, die ook in Rome zijn sporen heeft nagelaten. Deze jezuïet, wetenschapper en diplomaat belichaamt en getuigt op voortreffelijke wijze van de band tussen geloof en wetenschap. Beste vrienden, moge de Heer jullie en jullie land zegenen. Jezus en Maria zij geprezen!

Dierbare Polen, broeders en zusters, een bijzondere vreugde doordringt de liturgie van deze Adventszondag. Maar haar bron ontspringt niet aan de sfeer van kerstinkopen en ook niet aan de schoonheid van de verlichting van winkels en straten. Het is de aanwezigheid van God die onze harten vult met goedheid, geluk en hoop op het eeuwig heil: “Verheug u altijd in de Heer… de Heer is nabij” (Fil. 4,4-5)[b:Fil. 4,4-5]. Laten wij daarom onze harten openen voor het goddelijk mysterie, opdat wij in staat zijn Christus te herkennen wanneer Hij in ons midden komt. Ik zegen jullie van harte.

Tot slot groet ik met genegenheid de Italiaanstalige pelgrims, in het bijzonder de gelovigen van Pian Camuno en van Genua Quarto, de groep van het Presidio Ospedaliero San Giuseppe e Melorio uit Santa Maria Capua Vetere, en de werknemers van de coöperatie Road Transport uit Rome. Ik wens jullie allen een goede zondag, een goede week. Dank jullie wel. Een goede zondag “Gaudete”!