Een pelgrim bij het graf van St. Charbel

Dierbare broeders en zusters!

Ik dank de algemeen overste voor zijn vriendelijke woorden en voor het warme welkom in dit mooie klooster in Annaya. Ook de omgeving van dit huis van gebed spreekt tot ons door haar schoonheid en de rust die zij uitstraalt.

Ik dank God dat Hij mij hierheen voert als pelgrim, naar het graf van de heilige Charbel. Mijn gedachten gaan daarbij naar mijn voorgangers – vooral de heilige Paulus VI, die hem zalig- en heiligverklaarde – voor wie dit bezoek ongetwijfeld een diepe vreugde zou zijn geweest.

Vrienden, welke wegwijzers reikt de heilige Charbel ons vandaag aan? Welke kracht heeft het leven van iemand die niets op schrift naliet, die in stilte en verborgenheid leefde, en toch wereldwijd zo veel mensen raakt?

Zijn erfenis laat zich als volgt samenvatten. De Heilige Geest vormde hem tot iemand die mensen zonder geloof weer de weg van het gebed wijst, die hen die leven te midden van gedruis binnenleidt in stilte, die wie zich laat meeslepen door uiterlijk vertoon helpt groeien in eenvoud, en die mensen die achter rijkdom aanlopen uitnodigt tot een bestaan in soberheid. Deze levenshouding staat haaks op veel wat onze tijd vanzelfsprekend vindt; juist daardoor wekt ze aantrekkingskracht, zoals helder water reizigers in de woestijn aantrekt.

De heilige Charbel wijst ons, bisschoppen en gewijde bedienaren, op de evangelische eisen van onze roeping. Zijn trouw, eenvoudig en radicaal tegelijk, spreekt ook tot alle christenen.

Een ander belangrijk aspect van zijn erfenis is zijn voortdurende voorspraak. De heilige Charbel blijft bij onze hemelse Vader bemiddelen, de bron van alle goedheid en genade. Tijdens zijn leven zochten vele mensen hem op om troost, vergeving en richting te ontvangen van de Heer. Na zijn sterven is deze stroom van genade alleen maar toegenomen en werd ze als een rivier van barmhartigheid. Daarom komen op de tweeëntwintigste van elke maand duizenden pelgrims uit vele landen naar deze plek voor een dag van gebed en vernieuwing van ziel en lichaam.

Zusters en broeders, vandaag verbinden wij aan zijn voorspraak de noden van de Kerk, van Libanon en van de wereld. Voor de Kerk vragen wij om gemeenschap en eenheid: in de gezinnen, in de parochies, in de bisdommen en uiteindelijk in de universele gemeenschap van gelovigen. Voor de wereld vragen wij om vrede, in het bijzonder voor Libanon en heel de Levant. De heiligen tonen ons dat echte vrede voortkomt uit een hart dat zich tot God wendt. Moge de heilige Charbel ons daarbij nabij zijn en voor ieder van ons de gave van innerlijke omvorming vragen.

Vrienden, als teken van het licht dat God hier door de heilige Charbel heeft ontstoken, heb ik een lamp meegebracht als geschenk. Met deze lamp vertrouw ik Libanon en zijn volk toe aan zijn bescherming, opdat zij blijvend zouden wandelen in het licht van Christus. Wij danken God voor de gave van de heilige Charbel. En ik dank u allen omdat u zijn nagedachtenis levend houdt.

Blijf wandelen in het licht van de Heer!