Zonder goddelijke genade is de arbeid onvruchtbaar

Beminde broeders en zusters:

"Werpt het net uit... en ge zult vangen" (Joh 21, 6)[b:Joh 21, 6].
We hebben deze woorden van Jezus gehoord in de passage van het Evangelie die zojuist is verkondigd. Ze zijn te vinden in het relaas van de derde verschijning van de Verrezene aan de leerlingen aan de oevers van het meer van Tiberias, die de wonderbaarlijke visvangst vertelt. Na het "schandaal" van het kruis waren zij teruggekeerd naar hun streek en hun werk als vissers, dat wil zeggen naar hun bezigheden voordat ze Jezus ontmoetten. Ze waren teruggekeerd naar het leven als tevoren en dit maakt het klimaat zichtbaar waarin zij verloren en verward waren met hun gemeenschap (Mc 14, 27;Mt 26, 31)[[b:Mc 14, 27;Mt 26, 31]]. Het was voor de leerlingen moeilijk om te begrijpen wat er was gebeurd. Maar toen alles weer ten einde leek, zoals op de weg naar Emmaüs, gaat Jezus zijn vrienden tegemoet. Deze maal treft hij ze aan bij het meer, een plaats die doet denken aan de moeilijkheden en beproevingen van het leven; Hij vindt ze bij het ochtendgloren, na een vruchteloze inspanning die de hele nacht had geduurd. Hun net was leeg. In zekere zin lijkt dat de balans van hun ervaring met Jezus: ze hadden Hem ontmoet, ze waren met Hem geweest en Hij had hen veel dingen beloofd. En toch ontmoetten ze elkaar nu opnieuw met het lege visnet.

Toen het reeds morgen begon te worden, stond Jezus aan het strand, maar de leerlingen wisten niet dat het Jezus was (Joh 21, 4)[[b:Joh 21, 4]]. De "dageraad" in de Bijbel geeft vaak het moment aan van buitengewone interventies van God. Zo bijvoorbeeld in het Boek van Exodus, "Tegen de morgenwake", grijpt de Heer in "vanuit de wolkkolom en de vuurzuil" om zijn volk te redden dat vluchtte uit Egypte (Ex 14, 24)[[b:Ex 14, 24]]. Ook vroeg in de morgen vinden Maria Magdalena en de andere vrouwen die naar het graf waren gesneld, de verrezen Heer. Op dezelfde wijze is de nacht verstreken in de evangelie-passage die we mediteren, en zegt de Heer tot de leerlingen die vermoeid zijn van het vissen en teleurgesteld omdat zij niets gevangen hebben: "Werpt het net uit rechts van de boot en gij zult vangen" (Joh 21, 6)[b:Joh 21, 6]. Normaal zwemmen de vissen 's nachts het net in, wanneer het donker is, en niet in de ochtend, wanneer het water al helder is. Niettemin vertrouwden de leerlingen op Jezus en het resultaat was een wonderbaarlijk overvloedige visvangst, tot het punt dat ze niet langer erin slaagden het net binnen te halen voor het grote aantal gevangen vissen (Joh 21, 6)[[b:Joh 21, 6]]. Op dat moment richt Johannes, ingegeven door liefde, zich tot Petrus en zegt: "Het is de Heer" (Joh 21, 7)[b:Joh 21, 7]. De doortastende blik van de leerling van wie Jezus veel hield - het icoon van de gelovige - herkent de Meester die daar aan de oever van het meer staat. "Het is de Heer": deze spontane geloofsbelijdenis is ook voor ons een uitnodiging om te belijden dat Christus verrezen de Heer van ons leven is.

Beminde broeders en zusters, hopelijk herhaalt deze namiddag de Kerk in Vigevano met het enthousiasme van Johannes: Jezus Christus "is de Heer." Hopelijk luistert uw diocesane gemeenschap naar de Heer die door mijn lippen herhaalt: "Werp het net uit, Kerk van Vigevano, en gij zult vangen." Want ik ben vooral naar u gekomen om u aan te moedigen dappere getuigen van Christus te zijn. De vertrouwvolle aanvaarding van zijn woord is wat uw pastorale inspanningen vruchtbaar zal maken. Als de arbeid in de wijngaard van de Heer vruchteloos lijkt, zoals de nachtelijke inspanning van de Apostelen, kan men beter niet vergeten dat Jezus de situatie in een oogwenk kan veranderen. De evangelie-pagina die we zojuist hebben gehoord, herinnert ons eraan dat we onszelf moeten toeleggen op de pastorale activiteiten alsof het resultaat volledig afhankelijk was van onze inspanningen. Maar aan de andere kant, laat ze ons begrijpen dat het ware succes van onze missie volledig het geschenk van de genade is. In de mysterieuze plannen van zijn wijsheid weet God wanneer het tijd is om in te grijpen. En dan, zoals de vertrouwvolle aanvaarding van het woord van de Heer ervoor zorgde dat het visnet van de leerlingen zich vulde, ook in onze tijd, kan de Geest van de Heer de zending van de Kerk vruchtbaar maken in de wereld.

Beminde broeders en zusters, met grote vreugde bevind ik bij u: ik dank u en ik begroet u allen hartelijk. Ik begroet u als vertegenwoordigers van het volk Gods dat verzameld is in deze specifieke kerk, die zijn geestelijke middelpunt heeft in de kathedraal waar we op het voorplein de Eucharistie vieren. Ik groet met genegenheid uw bisschop, Mgr. Claudio Baggini, en ik waardeer de hartelijke woorden die hij tot mij richtte aan het begin van de viering. Ik begroet ook de metropolitaanse aartsbisschop, kardinaal Dionigi Tettamanzi, de bisschoppen uit Lombardije en de andere prelaten. Ik richt een hartelijke groet met name tot de priesters en dank ze voor de edelmoedigheid waarmee ze hun kerkelijke dienst uitvoeren, zonder inspanningen of moeite te sparen. Ik sluit bij mijn groet in de religieuzen, de pastoraal werkers en alle gelovigen, wier waardevolle medewerking onmisbaar is voor het leven van de verschillende gemeenschappen. En een hartelijke groet voor de seminaristen mag niet ontbreken, die de hoop van het bisdom zijn. Zo begroet ik ook de burgerlijke autoriteiten, die ik dank voor de belangrijke boodschap die hun aanwezigheid betekent. Ten slotte gaat mijn groet naar de gelovigen die zijn verzameld in de verschillende parochies om deze bijeenkomst te volgen via de televisie en naar iedereen die deelneemt aan deze eucharistische bijeenkomst op de pleinen en in de straten naast dit prachtige Piazza Ducale, tegen de achtergrond van de artistieke gevel van de kathedraal, ontworpen door de beroemde bisschop van Vigevano, Mgr. Juan Caramuel, wetenschapper van Europese faam, wiens geboorte u met het 4e eeuwfeest in de afgelopen maanden hebt gevierd. Deze gevel met een uitzonderlijke architectuur, brengt harmonieus de kerk samen met het plein en met het kasteel en zijn toren, en symboliseert de bewonderenswaardige synthese van een traditie waarin de twee dimensies van uw stad samen komen: de burgerlijke en de religieuze.

"Werpt het net uit ... en gij zult vangen" (Joh 21, 6)[b:Joh 21, 6]. Beminde kerkgemeenschap van Vigevano, wat betekent concreet de uitnodiging van Christus om "het net uit te werpen"? Het betekent, in de eerste plaats, zoals voor de leerlingen, om in Hem te geloven en op zijn woord te vertrouwen. Ook aan u , zoals hun, vraagt Jezus om Hem te volgen met oprecht en sterk geloof. Daarom richt u op het beluisteren naar zijn woord en mediteer het iedere dag. Voor u betekent dit volgzame luisteren een concrete toepassing in de beslissingen van uw laatste diocesane synode, die in 1999 werd afgesloten. Aan het einde van die synodale weg drong de geliefde Johannes Paulus II, die u op 17 april 1999 bij een bijzondere audiëntie ontmoette, er bij u op aan "Steekt af naar de diepte en weest niet bevreesd de zee op te gaan" L'Osservatore Romano, editie...L'Osservatore Romano, editie in de Spaanse taal, 23 april 1999, blz. 4. Dat het missionaire enthousiasme nooit in uw hart uitdooft, dat in uw diocesane gemeenschap is gewekt door die providentiële synode, die is geïnspireerd en gewild door bisschop mgr. Giovanni Locatelli, die vurig een bezoek van de paus aan Vigevano verlangde. Met het volgen van de fundamentele richting van die synode en de richtlijnen van uw huidige herder, blijft u onderling verenigd en openstaan voor de brede horizonten van de evangelisatie.

Dat deze woorden van de Heer u als een constante leidraad dienen: "Hieruit zullen allen kunnen opmaken, dat gij mijn leerlingen zijt: als gij de liefde onder elkaar bewaart" (Joh 13, 35)[b:Joh 13, 35]. Elkanders lasten dragen, delen, samenwerken, zich verantwoordelijk voelen is de geest die uw gemeenschap voortdurend met bemoedigen. Deze stijl van gemeenschap vereist de bijdrage van allen: van de bisschop en de priesters, van de mannen en vrouwen religieuzen, van de lekengelovigen, van de verenigingen en van de verschillende groeperingen die zich toeleggen op het apostolaat. De parochies, zoals steentjes van een mozaïek, volledig afgestemd op elkaar, zullen een levende locale Kerk vormen, organisch ingevoegd in het volk van God. De verenigingen, de gemeenschappen en seculiere groeperingen kunnen een onmisbare bijdrage leveren aan de evangelisatie, zowel in de vorming als in ondersteuning op het geestelijke, charitatieve, sociale en culturele vlak, die altijd optreden in harmonie met de diocesane pastoraal en volgens de aanwijzingen van de bisschop. Ik spoor u ook aan om aandacht te schenken aan jonge mensen, zowel de "nabije" als "veraf". Bevorder vanuit dit perspectief altijd op een organische en fijnmazige wijze een pastoraal van de roeping die jonge mensen helpt de ware betekenis van hun leven te vinden. En wat te zeggen tenslotte over het gezin? Dit is het fundamentele element van het maatschappelijke leven en daarom kan alleen werken ten gunste van de gezinnen het kader van de kerkgemeenschap vernieuwen - ik zie dat we het met elkaar eens zijn - en ook het maatschappelijk middenveld.

Uw streek is rijk aan religieuze tradities, in geestelijke initiatieven en in een actief christelijk leven. Door de eeuwen heen heeft het geloof haar denken, kunst en cultuur gesmeed, door de solidariteit te bevorderen en het respect voor de menselijke waardigheid. Zeer welsprekende uitingen van dit rijke erfgoed zijn de voorbeeldige priesters en leken die, met een voorstel van het leven dat geworteld is in het Evangelie en in de leer van de kerk, hebben getuigd, vooral in de sociale sfeer van de late negentiende en de eerste decennia van de twintigste eeuw, met bijzondere aandacht voor de meest behoeftigen. Deze stralende geestelijke erfenis, als ze wordt herontdekt en gevoed, kan zeker helpen een vast referentiepunt te worden voor een vruchtbare dienst aan de mens van onze tijd en voor een weg van beschaving en ware vooruitgang.

"Werpt het net uit... en gij zult vangen". Deze opdracht van Jezus werd volgzaam aangenomen door de heiligen en hun leven zag het wonder van een overvloedige geestelijke visvangst. Ik denk in het bijzonder aan uw hemelse patronen: heilige Ambrosius, heilige Carolus Borromeus en de zalige Mateo Carreri. Ik denk ook aan twee illustere kinderen van deze streek, wier zaligverklaringsproces gaande is: de eerbiedwaardige Francesco Pianzola, een priester met een vurige evangelische geest die tegemoet wist te komen aan de geestelijke armoede van zijn tijd met een gedurfde missionaire stijl. Hij had oog voor de meest verwijderden en in het bijzonder de jongeren. En de dienaar Gods Teresio Olivelli, leek van de Katholieke Actie, die stierf op 29-jarige leeftijd in het concentratiekamp Hersbruck, slachtoffer van brutaal geweld waaraan hij standvastig het hoofd bood met de vurigheid van de naastenliefde. Deze twee buitengewone voorbeelden van trouwe leerlingen van Christus vormen een welsprekend teken van de wonderen die de Heer heeft gedaan in de Kerk van Vigevano. Neemt een voorbeeld aan deze personen die de werking van de genade tonen en voor het volk van God een bemoediging zijn om Christus te volgen op de veeleisende weg van de heiligheid.

Beminde broeders en zusters van het bisdom Vigevano, mijn gedachte gaat tenslotte naar de Moeder van God, die u vereert met de titel Maagd van la Bozzola. Aan haar vertrouw ik al uw gemeenschappen toe, opdat zij een vernieuwde uitstorting verkrijgt van de Heilige Geest over dit beminde bisdom. De inspannende maar vruchteloze visserij van de leerlingen is een eeuwige herinnering voor de Kerk van alle tijden: wij alleen, zonder Jezus, kunnen niets. In de apostolische onderneming volstaan onze krachten niet: zonder de goddelijke genade blijft onze arbeid vruchteloos, hoe goed ze ook georganiseerd is. Laten we samen bidden opdat uw diocesane gemeenschap met vreugde de opdracht van Christus aanneemt en met hernieuwde edelmoedigheid bereid is de netten "uit te werpen". Dan zal zij zeker een wonderbaarlijke visvangst ervaren, teken van de dynamische kracht van het woord en van de tegenwoordigheid van de Heer. Hij schenkt ononderbroken zijn volk een "geestelijke vernieuwing en verjonging" vgl. collectagebedvgl. collectagebed.