Iucunda Semper

1 - De reden, die paus Leo bewogen heeft tot invoering der rozenkransmaand
Met vreugdevolle verwachting en blijmoedige hoop zien wij telkenmale de maand October weer naderen. Die maand is door onze aansporing en op ons voorschrift aan de allerheiligste Maagd gewijd, en vertoont sedert verscheidene jaren bij alle katholieke volken een opbloei van eenparige en levendige godsvrucht voor den rozenkrans. Meer dan eens hebben wij de beweegreden van onze aansporing uiteengezet. De rampzalige tijden, die Kerk en staat beleven, vorderden dringend een onmiddellijke hulp van God, en nu moesten wij, naar onze overtuiging, die hulp door de voorsprak van Zijn Moeder afsmeeken, en daarbij vooral een ijverig gebruik maken van de wijze van bidden, wier heilzame uitwerking het christenvolk te allen tijde ondervonden heeft.

2 - De heilzame uitwerking der rozenkransdevotie vroeger en thans
Die uitwerking heeft het ondervonden reeds terstond na het ontstaan van Maria's rozenkrans, zoo-wel voor de verdediging van het heilig geloof tegen de misdadige aanvallen der ketters, als voor den bloei eener bij het geloof passende deugdzame levenswijze, die in een eeuw van openlijk bederf moest worden hersteld en gehandhaafd. Die uitwerking-heeft het ondervonden in een onafgebroken reeks van weldaden voor enkeling en gemeenschap, wier herinnering alom onsterfelijk is gemaakt zelfs door heerlijke instellingen en monumenten. Ook voor onzen tijd, een tijd van zooveel gevaren, heeft het rozenkransgebed - wij brengen het met blijdschap in herinnering - heilzame vruchten opgeleverd.

3 - De bovenvermelde redenen bestaan nog altijd
Maar toch, eerbiedwaardige broeders, als gij uw blikken in het rond laat gaan, dan ziet gij zelf, dat de beweegredenen om ook dit jaar op onze aansporing bij uw kudde een vurigen ijver voor de aanroeping der hemelkoningin op te wekken nog altijd bestaan, ja voor een deel van nog ernstiger aard zijn geworden.

4 - De innerlijke natuur van den rozenkrans doet den paus groote verwachtingen op hem stellen
Daar komt nog iets bij. Als wij onze aandacht vestigen op de innerlijke natuur van den rozenkrans, dan treden de voortreffelijkheid en de voordeelen er van helderder aan den dag. Maar hoe meer dat geschiedt, des te levendiger wordt ons verlangen en onze hoop, dat onze aanbeveling in staat zal zijn, door een vermeerdering van kennis en een breeder verspreiding van het gebruik een heerlijken, blijvenden opbloei tot stand te brengen van de devotie voor dat heilige gebed.

5 - De twee punten die de paus gaat behandelen
Hiertoe is het onze bedoeling weliswaar niet, een herhaling te geven van onze verschillende uiteenzettingen over dat onderwerp uit vorige jaren. Er doet zich veeleer een andere stof ter beschouwing en onderrichting voor, nl, de buitengewone beschikking der goddelijke voorzienigheid, die aan den rozenkrans een dubbele uitwerking verleent:

• I - Hij vervult de ziel van die hem bidden met een zoet vertrouwen op verhooring.
• II - En de moederlijke barmhartigheid der verheven-Maagd jegens de menschen beantwoordt dat vertrouwen met de liefderijkste bereidwilligheid om ons te hulp te komen.

Dat wij door ons gebed de bescherming van Maria, vragen, heeft zijn grond in haar ambt van middelaresse der goddelijke genade, dat zij voortdurend bij God waarneemt. Gij staat daarbij door haar waardigheid en haar verdienste in de hoogste gunst; zij overtreft Alle heiligen des hemels verre in macht. Welnu, dat ambt van Maria komt wellicht bij geen enkele gebedswijze zoo duidelijk tot uitdrukking als bij den rozenkrans. Bij dat gebed komt het aandeel, dat de H. Maagd bij de verlossing der menschen gehad heeft, ons op zulk een wijze voor den geest te staan, als werd liet ons verklaard door het persoonlijk aanschouwen van de uitwerkselen er van. Dat geschiedt, tot buitengewone bevordering der godsvrucht, zoowel in de heilige geheimen, die wij achtereenvolgens te beschouwen krijgen, als in de mondgebeden, die wij godvruchtig herhalen.

a. - Bij de blijde geheimen
7 Op de eerste plaats komen de blijde geheimen. De eeuwige Zoon van God daalt, mensch geworden, tot de menschen neder, maar door Maria's toestemming, en doordat zij "ontvangt van den Heiligen Geest". Een zinspeling op de bekende...Een zinspeling op de bekende woorden: Et concepit de Spiritu sancto: en zij heeft ontvangen van den Heiligen Geest. (Mt. 1, 18.20)[[b:Mt. 1, 18.20]] Dan wordt Johannes door een buitengewone genade in den schoot zijner moeder geheiligd, en met geheel bijzondere genade verrijkt "om de wegen des Heeren te bereiden" (Lc. 1, 76)[[b:Lc. 1, 76]]; maar dat gebeurt dank zij den groet van Maria, die op goddelijke ingeving haar nicht komt bezoeken. Eindelijk wordt Christus, "de verwachte der volkeren" (Gen. 49, 10)[[b:Gen. 49, 10]], geboren, maar Hij wordt geboren uit de Maagd. De herders en wijzen, de eerstelingen van het geloof, komen vol eerbied naar Zijn wieg gesneld, en "vinden het Kind met Maria Zijn Moeder." (Lc. 2, 16; Mt. 2, 11)[[b:Lc. 2, 16; Mt. 2, 11]] Dat Kind wil vervolgens naar den tempel gedragen worden, om Zichzelf in een openbare plechtigheid aan God den Vader als offer op te dragen; maar als het daar "den Heer wordt aangeboden" (Lc. 2, 22)[[b:Lc. 2, 22]], dan is het door de bediening van Zijn Moeder. Zij is het ook, die bij het geheimzinnige verlies van het Kind Het met angstige bezorgdheid blijft zoeken en Het met overgroote vreugde wedervindt.

b. - Bij de droevige geheimen
Ook de droevige geheimen spreken eenzelfde taal. In den hof van Gethsemane, waar Jesus tot stervens toe beangst en bedroefd is, en in het rechthuis, waar Hij gegeeseld, met doornen gekroond en ter dood veroordeeld wordt, is Maria weliswaar afwezig; maar al die gebeurtenissen waren haar reeds lang ten volle bekend. Want toen zij zich als een dienstmaagd aan God aanbood om Zijn Moeder te worden, of toen zij zichzelve met haar Zoon in den tempel geheel aan God toewijdde, reeds toen, bij die twee gebeurtenissen, trad zij op als deelgenoote in het } werk om voor het menschdom te boeten. Het valt dan ook niet te betwijfelen, of zij heeft in haar hart in zeer hooge mate meegeleden met de bittere angsten en folteringen van haar Zoon. Trouwens, in haar tegenwoordigheid, onder haar oogen moest de voltooiing plaats hebben van dat goddelijk offer, waarvoor zij met groote edelmoedigheid het slachtoffer met haar eigen wezen had gevoed. Dat komt ons bij die geheimen als laatste en droevigste voor ,den geest: "Naast het kruis van Jesus stond Maria, Zijn Moeder." (Joh. 19, 25)[[b:Joh. 19, 25]] In grenzenlooze liefde voor ons en om ons tot kinderen aan te nemen, bood ook zij uit vrijen wil haar Zoon aan de goddelijke gerechtigheid aan, met Hem medestervend in haar hart, waardoor een zwaard van smarte ging.

c. - Bij de glorievolle geheimen.
Ten slotte wordt in de glorievolle geheimen, die hierop volgen, dat zelfde weldadige ambt der verheven Maagd bevestigd, en komt zelfs feitelijk nog overvloediger uit. In stille vreugde smaakt zij de glorie van haar Zoon bij Zijn triomf over den dood. Als Hij terugkeert naar het hemelsche verblijf, volgt haar moederlijke teederheid Hem daarheen, maar, hoewel zij den hemel waardig is, blijft zij op aarde achter, om voor de Kerk bij haar eerste opkomst de beste troosteres te zijn en de beste leermeesteres, die dieper dan men zou gelooven is doorgedrongen in den peilloozen afgrond der goddelijk wijsheid." S. Bernardus, De XII...S. Bernardus, De XII praerogativis B.M.V., n. 3 Maar het mysterie der verlossing van den mensch zal niet geheel voltooid zijn vóór de komst van den Heiligen Geest, die door Christus beloofd is. Daarom aanschouwen wij de Maagd in het aan herinneringen zoo rijke Cenakel, waar zij, met de apostelen en voor de apostelen met onuitsprekelijke verzuchtingen biddend, voor de Kerk het volle bezit van dien Trooster bespoedigt, van die hoogste gave van Christus, van dien schat, die nooit meer ontbreken zal. Doch als zij eenmaal tot het eeuwig leven is ingegaan, dan zal zij haar taak om onze zaak te bepleiten ten volle en voor altijd gaan vervullen. Wij zien haar, omstuwd door de koren der engelen, uit dit dal van tranen opgenomen naar die heilige stad, het hemelsch Jerusalem, en wij vereeren haar als hoogverheven in de heerlijkheid der heiligen, door God haar Zoon gekroond met een diadeem van sterren en naast Hem zetelend als koningin en meesteresse van het heelal.

Conclusie van dit onderdeel
Al deze geheimen, eerbiedwaardige broeders, laten ons "het plan van God" zien, "het plan Zijner wijsheid, het plan Zijner liefde." S. Bernardus, Serm. in Nativ....S. Bernardus, Serm. in Nativ. B.M.V., n. G. Tegelijk komen de overgroote verdiensten van Maria voor ons er schitterend in uit. Zij moeten dan ook wel op ieder een blij ontroerenden indruk maken en hem bezielen met de zekere hoop, door Maria's bemiddeling de goddelijke goedertierenheid en barmhartigheid te verwerven.

a. - Deze volgen de orde van Gods plan in de genadebedeeling
In volmaakte harmonie met de geheimen werkt: ook het mondgebed in dezelfde richting. Voorop gaat, zooals betaamt, het gebed des Heeren tot den hemelschen Vader. Maar na Hem in voortreffelijke beden te hebben aangeroepen, richt onze smeekende stem zich van den troon der goddelijke majesteit naar Maria. Dat is geheel volgens de wet van de barmhartigheid en van het gebed waarover wij gesproken hebben Octobri Mense, 10-12[[202|10-12]], en die door den H. Bernardinus van Siena volgenderwijze wordt uitgedrukt: "Iedere genade, die aan deze wereld wordt medegedeeld, bereikt ons langs drie treden: zij gaat van God naar Christus, van Christus naar de Maagd, van de Maagd naar ons; zoo wordt zij op prachtig geordende wijze uitgedeeld." Serm. Vi in festis B.M.V. de...Serm. Vi in festis B.M.V. de Annunc., a. I, c. 2. Als wij nu deze drie treden (als wij het zoo mogen zeggen) begaan, die echter van verschillenden aard zijn, blijven wij met een zekere voorliefde en langduriger op de derde stilstaan. Dat brengt de samenstelling van den rozenkrans mede. Immers, de groet van den engel wordt telkens tienmaal herhaald. Het lijkt wel, of dit tot doel heeft ons met grooter vertrouwen te bezielen om de volgende treden op te gaan, nl. door Christus naar God den Vader.

b. - Het herhaalde gebed tot Maria is zeer geschikt om ons vertrouwen op te wekken
Wij richten echter denzelfden groet zoo dikwijls tot Maria, opdat ons gebrekkig en zwak gebed door het noodzakelijk vertrouwen gesteund moge worden: wij vragen haar immers om als het ware in onzen naam voor ons tot God te bidden. Onze beden nl. zullen Gode welgevalliger zijn en grooter kracht bij Hem verkrijgen, als zij worden aanbevolen door de Maagd, tot wie God zelf de teedere uitnoodiging richt: "Laat uw stem klinken in Mijn ooren, want uw stem is zoet." (Hoogl. 2, 14)[b:Hoogl. 2, 14]

Juist om deze reden komen op onze lippen zoo dikwijls de glorievolle titels terug, die haar aanspraak geven op verhooring. Wij begroeten haar als degene die "genade gevonden heeft bij God" (Lc. 1, 30)[[b:Lc. 1, 30]]; die door een bijzondere gunst van Hem "vol van genade" (Lc. 1, 28)[[b:Lc. 1, 28]] is, opdat haar overvloed op allen zou overstroomen. Wij begroeten haar als degene, in wie de Heer door de innigst mogelijke vereeniging Zijn verblijf heeft Zinspeling op de woorden uit...Zinspeling op de woorden uit het Wees gegroet. (Lc. 1, 28)[[b:Lc. 1, 28]]; als degene die "de gezegende onder de vrouwen" (Lc. 1, 28.42)[[b:Lc. 1, 28.42]] is, die "alleen den vloek heeft weggenomen en den zegen heeft gebracht" Op. VIII super salut. angel., n. 8[[1986]] nl. de gezegende vrucht van haar schoot, in wie "alle volken gezegend zullen worden" (Gen. 12, 3; Gen. 22, 18; Gal. 3, 16)[[b:Gen. 12, 3; Gen. 22, 18; Gal. 3, 16]]; wij begroeten haar ten slotte als "Moeder Gods". Wat is er dat zij, dank deze verheven waardigheid, niet met de grootste zekerheid "voor ons zondaars" zal verkrijgen; dat wij niet mogen verhopen voor heel ons leven en voor onzen laatsten doodsstrijd?

Conclusie van heel dit eerste deel
Wie zich met allen ijver en geloof toelegt op het verrichten dezer gebeden en het beschouwen dezer geheimen, zal zich onweerstaanbaar getrokken voelen tot bewondering voor de plannen, die God in de verheven Maagd verwezenlijkt heeft tot heil van alle volken. Het kan niet anders, of hij zal met blij vertrouwen zich onder haar bescherming willen stellen en zich in haar armen willen werpen onder het uitspreken van St. Bernardus' gebed: "Gedenk, o goedertierenste Maagd Maria, dat het nooit gehoord is, dat iemand, die tot u zijn toevlucht nam, uw bijstand verzocht of uw voorspraak inriep, verlaten is."

Heeft nu de rozenkrans de kracht om dengenen die hem bidden het vertrouwen in te boezemen, dat zij verhooring zullen vinden, eveneens heeft hij de kracht om in het hart der H. Maagd het medelijden met ons op te wekken.

a. - Om den inhoud van dat gebed
16 Het is wel heel duidelijk, welk een vreugde het voor haar is, ons te zien en te hooren, terwijl wij uit de schoonste gebeden en de schoonste lofprijzingen naar den aard van dat gebed een krans voor haar vlechten. Als wij aldus bidden, dan brengen en wenschen wij aan God de verschuldigde eer Zinspeling op de bede: Uw wil...Zinspeling op de bede: Uw wil geschiede op aarde zooals in den hemel; dan zoeken wij uitsluitend de volmaakte vervulling van Zijn wil (19*) ; dan verheffen wij Zijn goedheid en mildheid door Hem "Vader" te noemen en door Hem ondanks onze onwaardigheid de kostbaarste gaven te vragen. Welnu, dat alles is een buitengewone vreugde voor Maria en in volle waarheid "verheft zij dan den Heer" (Lc. 1, 46)[[b:Lc. 1, 46]] om onze godsvrucht. Immers, als wij het gebed des Heeren tot God richten, dan richten wij inderdaad een gebed tot Hem, dat Zijner waardig is.

b. Omdat het het gebed is van Jesus haar Zoon
De beden van het Onze Vader, die in zich zoo schoon en welgeordend zijn, en zoo volmaakt in overeenstemming met de deugden van geloof, hoop'en liefde, krijgen nog een grooter waarde door een titel van aanbeveling, die aan de H. Maagd zeer welgevallig is. Het lijkt nl. of bij onze stem zich de stem zelf vaal Jesus haar Zoon aansluit. Deze heeft dat gebed gemaakt, het woord voor woord uitgedacht, het ons geschonken en het gebruik er van voorgeschreven: "Zoo derhalve zult gij bidden. (Mt. 6, 9)[b:Mt. 6, 9] Als wij dus bij het bidden van den rozenkrans dat gebod van Jesus onderhouden, dan zal, laten wij er niet aan twijfelen, Maria met grooter bereidvaardigheid haar liefdevolle, zorgzame bediening voor ons waarneinen. Terwijl zij zelve met een blik vol goedheid dien mystieken krans van gebeden aanneemt, zal zij ons edelmoedig beloonen met een overvloed van gunsten.

Wij hebben bovendien nog een zeer goede reden om vast te rekenen op haar allermildste goedheid, nl. den eigen aard van den rozenkrans, die uitermate geschikt is om ons goed te doen bidden. Daar zijn allerlei verstrooiingen, die den mensch - zoo is nu eenmaal de menschelijke zwakheid - onder het bidden gewoonlijk van God aftrekken en zijn eerlijk voornemen om te bidden op dwaalwegen leiden. Maar als men goed nadenkt, dan 'zal men onmiddellijk inzien, welk een kracht de rozenkrans heeft zoowel om de aandacht van den geest gespannen te houden en de traagheid der ziel af te schudden, als om een heilzame droefheid over de bedreven zonden op te wekken en den geest tot het hemelscha op te voeren. Immers, de rozenkrans bestaat, zooals overbekend is, uit twee bestanddeelen, onderscheiden maar onderling verbonden: de overweging der geheimen en het mondgebed. Deze wijze van bidden vordert dus een bijzondere aandacht. Het is niet voldoende, als men daarbij den geest op een of andere wijze op God richt, maar men moet zich zoo met overweging en beschouwing bezig houden, dat men er ook lessen uit trekt tot verbetering van zijn leven en voedsel voor heel zijn godvruchtig leven. Er bestaat inderdaad geen belangrijker en bewonderenswaardiger stof dan die geheimen, want daarin is het kort begrip gelegen van. het christelijk geloof, en door het licht en de kracht van die geheimen zijn op aarde verschenen de waarheid, de gerechtigheid en de vrede, die een nieuwe wereldorde hebben gebracht en de rijpste vruchten hebben opgeleverd.

Hiermee hangt ook de wijze samen, waarop de meest inhoudrijke onderwerpen den beoefenaars van het rozenkransgebed worden voorgesteld. Het is een wijze van voorstelling, die volkomen is aangepast aan het begrip zelfs van onontwikkelde menschen. Immers, het gaat daarbij aldus: er worden geen dogma's, geen theologische leerstellingen ter beschouwing gegeven; neen, het zijn veeleer gebeurtenissen, die men als het ware met de oogen moet zien en dan. moet overdenken. Als men zich die gebeurtenissen zoo goed men kan in al haar omstandigheden, plaatsen, tijden en personen, voorstelt, dan blijft de aandacht beter bewaard, dan wordt het gemoed er des te heilzamer door getroffen. Nu zijn deze geheimen algemeen reeds van jongs af in den geest opgenomen en ingeprent. Dit heeft ten gevolge, dat bij het noemen van elk dezer geheimen ieder, die waarlijk smaak voor bidden heeft, zonder eenige inspanning van zijn verbeelding, vanzelf met geest en hart die geheimer. achtereenvolgens nagaat, en, onder Maria's bijstand, den dauw der hemelsche genade overvloedig in zich opneemt.

Daar is nog een andere mooie trek, welke die kransen van gebeden nog aangenamer maakt aan Maria en nog meer waard om door haar beloond te, worden. Zoo dikwijls wij immers die drievoudige reeks van geheimen in ons geheugen terugroepen, geven wij daardoor een sterk sprekend bewijs van onze gevoelens van dankbaarheid jegens haar. Wij geven nl, aldus te kennen, dat wij nooit genoeg kunnen krijgen van de herinnering aan de weldaden, waardoor zij met onverzadelijke liefde heeft medegewerkt aan onze zaligheid. Als wij de herinneringen aan die groote gebeurtenissen onder haas oogen dikwijls en met ijver vieren, dan kunnen wij ons nauwelijks een zwakke voorstelling vormen van het telkens nieuwe, blijde genot, dat haar zalige ziel overstroomt en van de gevoelens van moederlijke bezorgdheid en mildheid, die deze herinneringen bij haar opwekken.

Maar bovendien hebben die herinneringen nog dit gevolg: ons smeekgebed krijgt er een grooter vurigheid door en een grooter kracht om te verkrijgen. Dat is zoo waar, dat in de herinnering aan elk der geheimen telkens voor ons een nieuwe titel ligt voor een dringend beroep op Maria, een titel die op de H. Maagd zeker van bijzonder grooten invloed zal zijn.

Tot u dan nemen wij onze toevlucht, heilige Moeder Gods; versmaad ons, arme kinderen van Eva, niet. U roepen wij aan, middelares onzer zaligheid, even machtig als goedertieren. Bij de zoetheid der vreugden die gij gesmaakt hebt door Jesus uw Zoon; bij uw deelname aan Zijn onzeggelijke smarten; bij den luister Zijner heerlijkheid die op u afstraalt, smeeken wij u met innigen aandrang. Welaan dan, luister ondanks onze onwaardigheid naar ons en verhoor ons.

1 - De uitmuntendheid van den rozenkrans is de reden van 's pausen herhaalde aansporingen tot het bidden er van in de nooden der Kerk
Als gij, eerbiedwaardige broeders, de voortreffelijkheid van den rozenkrans beschouwt, ook onder de beide gezichtspunten die wij besproken hebben, dan zal het u daardoor nog duidelijker worden, waarom onze bezorgdheid zonder ophouden op dat gebed blijft aandringen, dat gebed blijft aanbevelen. Zooals wij in den aanvang zeiden: onze tijd heeft in dagelijks sterker mate behoefte aan de hulp des hemels, vooral bij de vele aanvallen op haar rechten en haar vrijheid, die de Kerk haast overal te betreuren heeft; bij de vele aanslagen, die den voorspoed en den vrede der christelijke staten totaal ondermijnen. Welnu, om die hulp te krijgen is onze hoop voornamelijk op den rozenkrans gevestigd. Dat verklaren wij opnieuw en met alle beslistheid. Moge dan deze heilige godsvrucht overeenkomstig onze wenschen overal weer in eere komen zooals weleer. Moge zij in de steden en op het land, in de gezinnen, op de werkplaatsen, bij voornamen en geringen bemind en geëerd zijn als een prachtig teeken van christelijke geloofsbelijdenis en als een uitstekend middel om de goddelijke barmhartigheid gunstig te stemmen.

2 - Eenige speciale redenen om dit thans nog meer te doen
Dat is een doel, waaraan allen zich met den dag ijveriger moeten wijden, nu de zinnelooze boosheid der ongeloovigen niets onbeproefd laat in list en vermetelheid om den toorn Gods uit te dagen en heel de zwaarte van Zijn rechtvaardige bestraffing over het vaderland af te trekken.

Onder alle andere redenen tot droefheid is er een, die alle weldenkenden met ons betreuren, nl. dat er zelfs in den boezem der katholieke volken maar al te velen leven, die een genot vinden in de vele lasteringen van allerlei aard, welke tegen den godsdienst worden ingebracht, en die, dank zij de ongeloofelijke excessen der absolute vrijheid van drukpers, tot doel schijnen te hebben de heiligste zaken en het zoo welgegronde vertrouwen op de bescherming der H. Maagd aan de verachting en den spot der massa prijs te geven.

In de laatste maanden heeft men zelfs den aanbiddelijken persoon van onzen Verlosser Jesus Christus niet ontzien. Men heeft zich niet er voor geschaamd, Hem op heiligschennende wijze te brengen -op het amusementstooneel, dat reeds door allerlei andere schandelijkheden bezoedeld was, en Hem voor te stellen, beroofd van de majesteit der goddelijke natuur die Hem toekomt. En neemt men die weg, -dan valt noodzakelijk heel de verlossing van het menschdom. Men heeft zich evenmin geschaamd voor een poging tot rehabilitatie - door hem aan zijn eeuwige schande te ontrukken - van een man, die schuldig is aan misdadig verraad, dat om de onmenschelijkheid er van den hoogsten afschuw waardig is en waarvan de wereldgeschiedenis geen erger voorbeeld kent: nl. den verrader van Christus.

Tegen deze wandaden, die in de steden van Italië bedreven zijn of nog te bedrijven staan, is de algemeene verontwaardiging opgekomen. Men heeft ernstige klachten geuit over deze schending der heiligste rechten van den godsdienst, een schending, een onderdrukking, die bedreven is bij een volk, dat onder alle andere, en met recht, groot gaat op den naam van katholiek. Alstoen is de waakzame bezorgdheid der bisschoppen zooals het behoorde in ijver ontvlamd. Zij hebben hun gerechtvaardigde bezwaren ingediend bij degenen, wier heilige plicht het is de waardigheid van den godsdienst van ons vaderland te beschermen. Zij hebben zich niet tevreden gesteld hun kudden te waarschuwen voor den ernst van het gevaar, maar hebben hun geloovigen ook aangespoord om door bijzondere godsdienstige plechtigheden aan onzen liefderijken Verlosser eerherstel te brengen voor den misdadigen smaad Hem aangedaan.

Wij spreken natuurlijk onze algeheele goedkeuring uit voor den ijver der welgezinden, die op verscheidene manieren zoo uitmuntend aan den dag is gelegd. Die ijver heeft veel bijgedragen om ons te-troosten bij de innige droefheid, die wij over dat alles gevoelden. Evenwel, nu wij deze gunstige gelegenheid tot spreken hebben, kunnen wij de stem van ons opperste ambt niet langer inhouden. Bij de protesten van bisschoppen en geloovigen voegen wij de onze met den meest mogelijken nadruk. Met hetzelfde innige gevoel van apostolischen ijver, waarmee wij die misdadige heiligschennis betreuren en onzen afschuw er over uitspreken, richten wij een krachtige aansporing tot: de christelijke volken, met name tot de Italianen, om den godsdienst hunner vaderen, de kostbaarste erfenis die zij bezitten, ongeschonden te bewaren, dapper te verdedigen, en door hun deugdzaam en godvruchtig leven tot hooger bloei te brengen.

Bijgevolg, óók om deze reden, verlangen wij, dat in de maand October particulieren en broederschappen zich om strijd beijveren om een hulde te brengen aan de verheven Moeder Gods, de machtige beschermster der christenheid, de glorievolle koningin des hemels. Wij bevestigen van ganscher harte de heilige aflaten, die vroeger verleend zijn.

3 - Slotwensch met apostolischen zegen
Moge God, eerbiedwaardige broeders, die ons "in Zijn barmhartige goedheid zulk een middelaresse gegeven heeft" S. Bernardus, De XII...S. Bernardus, De XII praerogativ. B.M.V., n. 2., en die "gewild heeft, dat wij alles zouden krijgen door Maria" S. Bernardus, serm. in Nativ....S. Bernardus, serm. in Nativ. B.M.V., n. 7., door haar voorspraak en om de gunst, die zij bij Hem geniet, ins aller wenschen verhooren, ons aller hoop rijkelijk verwezenlijken. Als voorteeken hiervan moge dienen de apostolische zegen, dien wij aan u, aan uw geestelijkheid en uw volk met groote liefde in den Heer verleenen.