Met de Apostolische Constitutie Anglicanorum Coetibus heeft Paus Benedictus XVI het mogelijk gemaakt dat anglicaanse geestelijken en kerkelijke gemeenschappen kunnen toetreden tot de volle gemeenschap met Rooms Katholieke Kerk, en dus met de Paus, en daar in een zgn. “personele ordinariaat” (voor een deel te vergelijken met een legerbisdom), met behoud van de anglicaanse liturgische, spirituele en pastorale tradities (voorzover deze niet strijdig zijn met die van de Rooms Katholieke Kerk), deel van uitmaken.
Paus Leo XIII heeft een speciaal onderzoek ingesteld of er elementen in de anglicaanse gemeenschap zijn die nog aansluiten bij de apostoliciteit en daarmee de wijdingen. Hij legt in zijn Encycliek Apostolicae Curae van 1896 daarover verantwoording af dat de wijdingen in de anglicaanse ritus ongeldig zijn en nietig waren en zijn.