Jezus' woorden ‘bevrijden ons uit de gevangenis van wanhoop’

Dierbare broeders en zusters, een gezegende zondag!

Het Evangelie van vandaag brengt ons bij Johannes de Doper in de gevangenis. Hij is opgesloten omwille van zijn prediking (Mt. 14, 3-5)[[b:Mt. 14, 3-5]], maar verliest de hoop niet. Zo wordt hij voor ons een teken dat een profeet, zelfs in boeien, zijn stem niet verliest wanneer het gaat om waarheid en gerechtigheid.

Vanuit de gevangenis hoort Johannes over “de werken van Christus” (Mt. 11, 2)[b:Mt. 11, 2]. Die komen niet volledig overeen met wat hij had verwacht. Daarom stuurt hij zijn leerlingen met de vraag: “Bent U het die komen zou, of moeten wij een ander verwachten?” (Mt. 11, 3)[b:Mt. 11, 3]. Wie verlangt naar waarheid en gerechtigheid, wie hunkert naar vrijheid en vrede, stelt onvermijdelijk vragen over Jezus. Is Hij werkelijk de Messias, de Redder die God door de profeten heeft beloofd?

Jezus antwoordt door onze blik te richten op degenen aan wie Hij nabij is geweest. Het zijn de geringsten, de armen en de zieken die voor Hem spreken. Christus maakt duidelijk wie Hij is door wat Hij doet. En wat Hij doet, is een teken van heil voor ons allen. In de ontmoeting met Jezus krijgen levens die eerder beroofd waren van licht, stem en smaak opnieuw betekenis. Blinden zien, stommen spreken, doven horen. Het beeld van God, dat door melaatsheid verminkt leek, wordt hersteld in heelheid en levenskracht. Zelfs de doden, die geen teken van leven meer vertonen, staan weer op. (Mt. 11, 5)[[b:Mt. 11, 5]] Dit is het Evangelie van Jezus, de blijde boodschap die aan de armen wordt verkondigd. Wanneer God de wereld binnentreedt, wordt dat zichtbaar en tastbaar.

De woorden van Jezus bevrijden ons uit de gevangenis van wanhoop en lijden. In Hem vindt elke profetie haar vervulling. Hij opent de ogen van de mens voor de heerlijkheid van God. Hij geeft stem aan wie wordt onderdrukt en aan wie door geweld en haat het zwijgen is opgelegd. Hij doorbreekt denkbeelden die ons doof maken voor de waarheid. Hij geneest wat het lichaam misvormt en het leven aantast.

Zo verlost het Woord van het leven ons van het kwaad dat het hart doet verstarren. Daarom worden wij in deze Adventstijd, als leerlingen van de Heer, uitgenodigd om onze verwachting van de Verlosser te verbinden met aandacht voor wat God vandaag in de wereld tot stand brengt. Dan kunnen wij de vreugde van de vrijheid ervaren in de ontmoeting met Hem. “Gaudete in Domino semper – Verheugt u altijd in de Heer” (Fil. 4, 4)[b:Fil. 4, 4]. Met deze woorden opent de liturgie van vandaag, de derde zondag van de Advent, die daarom Gaudetezondag wordt genoemd. Laten wij ons verheugen, want Jezus is onze hoop, vooral in tijden van beproeving, wanneer het leven zijn betekenis dreigt te verliezen, alles donkerder lijkt te worden, woorden ons ontbreken en het moeilijk wordt elkaar te verstaan.

Moge de Maagd Maria, voorbeeld van hoopvol verwachten, van aandacht en van vreugde, ons helpen het werk van haar Zoon voort te zetten door brood en Evangelie te delen met de armen.

Na het bidden van het Angelus
Gisteren werden in Jaén, in Spanje, pater Emanuele Izquierdo en achtenvijftig gezellen zalig verklaard, samen met pater Antonio Montañés Chiquero en vierenzestig gezellen. Zij allen werden uit haat tegen het geloof gedood tijdens de godsdienstvervolging van de jaren 1936 tot 1938. Eveneens gisteren werden in Parijs Raymond Cayré, priester, Gérard-Martin Cendrier van de Orde der Minderbroeders, Roger Vallé, seminarist, Jean Mestre, leek, en zesenveertig gezellen zalig verklaard. Zij kwamen om het leven uit haat tegen het geloof in de jaren 1944 en 1945, tijdens de nazi-bezetting. Laten wij de Heer danken voor deze martelaren, moedige getuigen van het Evangelie, vervolgd en gedood omdat zij dicht bij hun volk bleven en trouw aan de Kerk.

Met grote bezorgdheid volg ik de hernieuwde gevechten in het oosten van de Democratische Republiek Congo. Ik betuig mijn nabijheid aan de bevolking en roep de partijen in het conflict op om elke vorm van geweld te beëindigen en te kiezen voor een constructieve dialoog, met eerbied voor het lopende vredesproces.