Bij gelegenheid 150e sterfdag Dom Prosper Gueranger O.S.B.

Nu U dit jaar de 150ste verjaardag viert van de dood van uw stichter, Dom Prosper Guéranger, is het mij een vreugde mij bij U te voegen in uw dankzegging. Ik wil graag uitdrukking geven aan mijn gevoelens van bemoediging en aan mijn liefdevolle nabijheid ten aanzien van hen die zich met hun leven ertoe hebben verbonden om in het voetspoor te treden van deze dienaar van de Kerk, of die zich inzetten om zijn leven en werk bekendheid te geven. Benedic anima mea Domino. (Ps. 103, 2)[b:Ps. 103, 2]. Dit vers uit Psalm 102 (103) was een van de laatste woorden die hij uitsprak, voordat hij zijn ziel teruggaf in de handen van de Vader, op 30 januari 1875.

Wanneer mijn voorgangers over Dom Guéranger spraken, hebben zij onderstreept hoe zijn charisma op verschillende manieren tot uiting is gekomen voor de opbouw van geheel de Kerk: zijn rol als hersteller van het Benedictijnse kloosterleven in Frankrijk, zijn kennis van de liturgie, ten dienste gesteld van het volk van God, zijn vurige devotie tot het Heilig Hart van Jezus en tot de Maagd Maria, zijn werken voor de definitie van het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis en voor dat van de pauselijke onfeilbaarheid, en zijn geschriften ter verdediging van de vrijheid van de Kerk. Ik zou op mijn beurt twee aspecten van dit charisma willen benadrukken, die passen bij twee actuele noden van de Kerk: de trouw aan de Heilige Stoel en aan de opvolger van Petrus, in het bijzonder op het gebied van de liturgie, en het geestelijk vaderschap.

Dom Guéranger was zeker een van de eerste werkers van de Liturgische Beweging, waarvan de Constitutie Sacrosanctum Concilium[570] van het Tweede Vaticaans Concilie de mooie vrucht zou zijn. De historische, theologische en ecclesiologische herontdekking van de liturgie als de taal van de Kerk en als de uitdrukking van haar geloof, vormde de kern van zijn inspanningen, als diocesane priester en vervolgens als benedictijner monnik. Deze herontdekking inspireerde vooral zijn publicaties ten gunste van de terugkeer van de Franse bisdommen naar de eenheid van de Romeinse liturgie. Zij zette hem aan tot het schrijven van de delen van "Het liturgisch jaar", L'année liturgique. Daarmee verlangde hij voor de priesters en de lekengelovigen de toegang tot de schoonheid en de rijkdommen van de liturgie te openen, die toch de eerste bron is van de christelijke spiritualiteit. Desiderio Desideravi, 61[[8667|61]] Hij bevestigde met klem dat "het gebed van de Kerk het meest aangenaam is voor het oor en hart van God, en daarom het krachtigst. Gelukkig wie bidt met de Kerk" Voorwoord bíj L'année...Voorwoord bíj L'année liturgique Moge het voorbeeld van Dom Guéranger in de harten van alle gedoopten 'liefde voor Christus en zijn Bruid opwekken, maar ook kinderlijk vertrouwen en volgzame samenwerking cum Petro et sub Petro, zodat de Kerk, trouw aan haar levende Traditie, "één en hetzelfde gebed omhoog kan blijven zenden, dat in staat is haar eenheid tot uitdrukking te brengen" Desiderio Desideravi, 61[[8667|61]]

Ik wil ook de aandacht vestigen op een ander aspect van het charisma van Dom Guéranger: het geestelijk vaderschap. Enkel bedacht op wat de Heilige Geest tot stand brengt in de zielen, wilde Dom Guéranger maar één ding: hen helpen in hun zoektocht naar God. Gevormd door de Benedictijnse regel en de goddelijke lofzang, wist zijn zachte en vreugdevolle vertrouwen in God de harten van de monniken te raken, die zich om hem heen verzamelden, de monialen die baat hadden bij zijn onderricht, maar ook mannen en vrouwen op verantwoordelijke posten in de Kerk en de maatschappij,en vooral de vaders en moeders van gezinnen, de kinderen, de kleinen en de nederigen die vaak zijn geestelijke raad kwamen inroepen. Zowel in tijden van vrede als in tijden van tegenspoed hebben allen bij hem de bevestiging of vernieuwing van hun geloof gevonden, de smaak voor het gebed en de liefde voor de Kerk Moge zijn voorbeeld van volgzaamheid aan de Heilige Geest en van dienstbaarheid vele gelovigen inspireren en leiden op de wegen van de Heer, "zachtmoedig en nederig van hart" (Mt. 11, 29)[b:Mt. 11, 29].

Ik bid dat het werk van de dienaar Gods, Dom Guéranger, nooit mag ophouden vruchten van heiligheid voort te brengen in heel het gelovige volk, moge het ook een levend getuigenis blijven van de vruchtbaarheid van het monastieke leven, in het hart van de Kerk. Het is met deze wens dat ik aan U mijn Zegen zend, Eerwaarde Vader,evenals aan uw broeders van de abdij van Saint-Pierre, aan die van de Congregatie van Solesmes, en aan allen die zullen deelnemen aan de vieringen ter herdenking van de terugkeer naar God van Dom Prosper Guéranger.

Vanuit de Sint-Jan van Lateranen, 2 januari 2025

Paus Franciscus