Laten we Jezus beminnen zoals Maria

Beminde broeders en zusters:

Vanmorgen was het voor mij een bijzonder mooie ervaring om met u allen de Dag des Heren op zo'n waardige manier te kunnen vieren in de magnifieke Stephansdom[d:220]. De eucharistische ritus, met gepaste decorum gevierd, helpt ons bewust te worden van de immense grootsheid van het geschenk dat God ons geeft in de Heilige Mis. Juist op deze manier komen we ook dichter tot elkaar en ervaren we de vreugde van God. Daarom spreek ik mijn dank uit aan allen die door hun actieve bijdrage aan de voorbereiding en viering van de liturgie of ook door hun toegewijde deelname aan de heilige mysteries, een klimaat hebben geschapen waarin de aanwezigheid van God werkelijk waarneembaar was. Dank u van harte en moge God het u lonen. In de homilie heb ik geprobeerd iets te zeggen over de betekenis van zondag en over de evangeliepassage van vandaag (Lc 14, 25-33)[b:Lc 14, 25-33], en ik geloof dat dit ons ertoe heeft gebracht te ontdekken dat de liefde van God die "zich voor ons verloor" door zich aan ons te geven, ons de innerlijke vrijheid geeft om ons leven te "verliezen" om zo het ware leven te vinden.

De deelname aan deze liefde gaf Maria de kracht voor haar "ja" zonder voorbehoud. Voor de respectvolle en fijngevoelige liefde van God, die voor de realisatie van zijn heilsproject de vrije medewerking van zijn schepsel verwacht, overwon de Maagd elke aarzeling en plaatste zich met het oog op dit grote en ongehoorde project vol vertrouwen in zijn handen. Volledig beschikbaar, volledig open in het diepst van haar ziel en vrij van zichzelf, liet ze God haar vervullen van zijn Liefde, van de Heilige Geest. Zo kon Maria, de eenvoudige vrouw, de Zoon van God in zich ontvangen en de wereld de Verlosser geven die zichzelf aan haar had geschonken.

Ook aan ons is in de Eucharistieviering vandaag de Zoon van God aan ons gegeven. Zij die de Communie hebben ontvangen, dragen nu op een bijzondere manier de verrezen Heer in zich. Zoals Maria hem in haar schoot droeg - een kleine mens, weerloos en totaal afhankelijk van de liefde van de moeder - zo heeft Jezus Christus, onder de gedaante van brood, zichzelf aan ons gegeven, geliefde broeders en zusters. Laten we deze Jezus beminnen die zichzelf volledig in onze handen plaatst. Laten we van hem houden zoals Maria hem beminde. En laten we hem naar de mensen brengen zoals Maria hem naar Elizabeth bracht, en geluk en vreugde opwekken. De Maagd gaf het Woord van God een menselijk lichaam, zodat hij de wereld kon betreden. Laten we ook ons lichaam aan de Heer geven, laten we ons lichaam steeds meer een instrument van Gods liefde maken, een tempel van de Heilige Geest. Laten we de zondag met zijn immense Geschenk naar de wereld brengen.

Laten we Maria vragen ons te leren om, net als zij, vrij van onszelf te zijn, om in onze beschikbaarheid voor God onze ware vrijheid, waarachtig leven en authentieke en blijvende vreugde te vinden.

Ik wil nu het gebed uitspreken tot de Moeder van God dat ik in werkelijkheid graag had willen zeggen voor de "Zuil van de Maagd". Zoals we weten, maakte de stroomstoring dat onmogelijk. Daarom wil ik nu dat gebed tot de Maagd alsnog zeggen:

"Heilige Maria, onbevlekte Moeder van onze Heer Jezus Christus, in u heeft God ons het prototype van de Kerk gegeven en de beste manier om onze menselijkheid te realiseren. Aan u vertrouw ik Oostenrijk en zijn inwoners toe: help ons allen uw voorbeeld te volgen en ons leven volledig op God te richten. Maak dat wij, terwijl wij Christus aanschouwen, meer en meer op hem gaan lijken, ware kinderen van God. Dan zullen ook wij, vervuld van allerlei geestelijke zegeningen, steeds beter op zijn wil kunnen reageren en zo instrumenten van vrede zijn voor Oostenrijk, voor Europa en voor de wereld. Amen".

Beste vrienden, laten we nu allen tezamen het "Angelus Domini" zingen op Oostenrijkse wijze.