Moge het christelijk geloof dieper wortelen in het hart van de Latijns-Amerikaanse mensen en volken

Beminde broeders en zusters:

"De aarde gaf haar gewas" (Ps 67, 7)[b:Ps 67, 7]. In dit beeld van de psalm die wij hebben gehoord, waarin alle volken en naties worden uitgenodigd om met vreugde de Heer te loven die ons redt, hebben de kerkvaders de Maagd Maria en Christus, haar Zoon, weten te herkennen: "De aarde is de heilige Maria, die uit onze aarde voortkomt, uit ons geslacht, uit deze klei, uit dit slijk, uit Adam (...). De aarde heeft haar vrucht gegeven: eerst bracht zij een bloem voort (...); vervolgens veranderde deze bloem in vrucht, opdat wij haar zouden kunnen eten, opdat wij zijn vlees zouden eten. Wilt u weten wat deze vrucht is? Het is de Maagd die uit de Maagd voortkomt; de Heer, uit de dienstmaagd; God, uit de mens; de Zoon, uit de Moeder; de vrucht, uit de aarde" H. Hiëronymus, Breviarum in Psalm. 66; PL 26, 1010-1011[[2080]]. Ook wij zeggen vandaag, juichend over de vrucht van deze aarde: "Geef dat de volken U eren, o God, dat alle volken U eren." (Ps 67, 4)[b:Ps 67, 4]. Wij verkondigen de gave van de verlossing die door Christus verkregen is en in Christus herkennen wij zijn macht en zijn goddelijke majesteit.

Bezield door deze gevoelens begroet ik met broederlijke genegenheid de heren kardinalen en bisschoppen die ons vergezellen, de verschillende diplomatieke vertegenwoordigingen, de priesters, de mannen en vrouwen religieuzen, alsook de groepen gelovigen die in deze Sint-Pietersbasiliek bijeen zijn gekomen om met vreugde het hoogfeest van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe te vieren, Moeder en Ster van de Evangelisatie in Amerika.

Ik heb ook allen tegenwoordig die zich geestelijk verenigen en met ons tot God bidden in de verschillende landen van Latijns-Amerika en de Caraïben, van wie velen in deze tijd het tweehonderdjarig bestaan van hun onafhankelijkheid vieren, en die, voorbij de historische, sociale en politieke aspecten van de gebeurtenissen, aan de Allerhoogste hun dankbaarheid vernieuwen voor de grote gave van het ontvangen geloof, een geloof dat het verlossende Mysterie van de dood en verrijzenis van Jezus Christus verkondigt, opdat alle volken der aarde in Hem het leven zouden hebben. De Opvolger van Petrus kon deze herdenking niet voorbij laten gaan zonder de vreugde van de Kerk in gedachten te houden over de rijke gaven die God in zijn oneindige goedheid in deze jaren aan deze zeer beminde naties heeft geschonken, die uit de diepte de heiligste Maria aanroepen.

De vereerde afbeelding van de Morenita del Tepeyac NvdV: de Zwarte Madonna van...NvdV: de Zwarte Madonna van Tepeyac, met het zachte en vredige gelaat, gedrukt op de mantel van de indiaan heilige Juan Diego, presenteert zich als "Maria altijd Maagd, Moeder van de ware God door wie men leeft" Uit de lezing van het...Uit de lezing van het Officie. Nicán Mopohua, 12e ed., Mexico-Stad, 1971, 3-19. Zij herinnert aan de "vrouw bekleed met de zon, de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. Zij was zwanger" (Openb 12, 1-2)[b:Openb 12, 1-2] en wijst op de aanwezigheid van de Heiland bij haar inheemse en halfbloed bevolking. Zij leidt ons altijd naar haar goddelijke Zoon, die zich openbaart als grondslag van de waardigheid van alle mensen, als een liefde die sterker is dan de krachten van het kwaad en de dood, terwijl Hij ook bron is van vreugde, kinderlijk vertrouwen, troost en hoop.

Het Magnificat, dat wij in het Evangelie verkondigen, is "de lofzang van de moeder van God als die van de kerk, lofzang van de dochter van Sion en van het nieuwe Volk van God; het dankgebed voor de volheid van de genade, kwistig uitgereikt in de heilsgeschiedenis, de lofzang van de ‘armen’ van wie de hoop ten volle vervuld werd bij het in vervulling gaan van de beloften gedaan aan onze vaderen" Catechismus van de Katholieke Kerk, 2619[[1|2619]]. In een gebaar van erkentelijkheid aan haar Heer en van nederigheid van zijn dienstmaagd verheft de Maagd Maria tot God de lof voor alles wat Hij ten gunste van zijn volk Israël heeft gedaan. God is Hij die alle eer en glorie verdient, de Almachtige die wonderen verricht voor zijn trouwe dienstmaagd en die vandaag zijn liefde blijft tonen voor alle mensen, in het bijzonder voor hen die zware beproevingen ondergaan.

"Zie, uw koning komt tot u, rechtvaardig en zegevierend; hij is deemoedig, hij rijdt op een ezel" (Zach 9, 9)[b:Zach 9, 9], hebben wij in de eerste lezing gehoord. Vanaf de menswording van het Woord openbaart het goddelijke Mysterie zich in de gebeurtenis van Jezus Christus, die tijdgenoot is van elke menselijke persoon in elke tijd en plaats door middel van de Kerk, waarvan Maria Moeder en model is. Daarom kunnen wij vandaag God blijven loven voor de wonderen die Hij heeft verricht in het leven van de Latijns-Amerikaanse volken en van de gehele wereld, door zijn aanwezigheid in de Zoon en in de uitstorting van zijn Geest te openbaren als nieuwheid van persoonlijk en gemeenschappelijk leven. God heeft deze dingen verborgen "voor wijzen en verstandigen", door ze bekend te maken aan de kleinen, de nederigen, de zuiveren van hart (Mt 11, 25)[[b:Mt 11, 25]].

Met haar "ja" op Gods roeping toont de Maagd Maria onder de mensen de goddelijke liefde. In die zin blijft zij met eenvoud en moederhart de enige Licht en de enige Waarheid aanwijzen: haar Zoon Jezus Christus, die "het definitieve antwoord is op de vraag naar de zin van het leven, op de fundamentele vragen die ook vandaag nog zovele mannen en vrouwen van het Amerikaanse continent kwellen" Apostolische post-synodale exhortatie Ecclesia in America, nr. 10)[[1045]]. Op dezelfde wijze "blijft Zij door haar veelvuldige voorspraak ons de gaven verkrijgen die ons onze eeuwige redding verzekeren. Met haar moederlijke liefde zorgt zij voor de broeders van haar Zoon die nog op pelgrimstocht zijn en zich te midden van gevaren en beproevingen bevinden, totdat zij naar het zalige vaderland worden geleid" Lumen Gentium, 62[[617|62]].

Op het huidige moment, terwijl in verschillende plaatsen van Latijns-Amerika het tweehonderdjarig bestaan van hun onafhankelijkheid wordt herdacht, gaat de weg van de integratie in dit geliefde continent voort, en tegelijkertijd wordt zijn nieuwe opkomende hoofdrol op wereldniveau waargenomen. In deze omstandigheden is het belangrijk dat zijn verschillende volken hun rijke schat van geloof en hun historisch-culturele dynamiek beschermen, zich altijd tonen als verdedigers van het menselijk leven vanaf de conceptie tot zijn natuurlijke einde, en als bevorderaars van de vrede; zij moeten eveneens de familie in haar authentieke aard en zending beschermen, terwijl zij tegelijkertijd een uitgebreid en alomvattend educatief werk intensiveren dat de personen op de juiste wijze voorbereidt en hen bewust maakt van hun eigen vermogens, zodat zij op waardige en verantwoordelijke wijze hun bestemming tegemoet gaan. Zij zijn ook geroepen om steeds meer adequate initiatieven en concrete programma's te bevorderen die verzoening en broederlijkheid begunstigen, solidariteit en zorg voor het milieu vergroten, de inspanningen intensiveren om misère, analfabetisme en corruptie te overwinnen en om elke onrechtvaardigheid, geweld, criminaliteit, burgerlijke onveiligheid, drugshandel en afpersing uit te roeien.

Terwijl de Kerk zich voorbereidde om de vijfhonderdste herdenking van de planting van Christus’ Kruis in de goede aarde van het Amerikaanse continent te herdenken, formuleerde de zalige Johannes Paulus II op haar bodem voor het eerst het programma van een nieuwe evangelisatie, nieuw "in haar ijver, in haar methoden, in haar uitdrukking" vgl. Toespraak tot de Vergadering van het Celam, 9 maart 1983, III; AAS 75, 1983, 778[[1236]]. Vanuit mijn verantwoordelijkheid om in het geloof te bevestigen, wens ook ik de apostolische ijver aan te moedigen die thans de "continentale zending" bezielt en vordert, aangemoedigd te Aparecida, opdat "het christelijk geloof zich dieper wortele in het hart van de personen en de Latijns-Amerikaanse volken als stichtende gebeurtenis en leven gevende ontmoeting met Christus" V Algemene Conferentie van het Episcopaat van Latijns-Amerika en de Caraïben, Slotdocument, nr. 13[[4405]]. Zo zullen de authentieke volgelingen en missionarissen van de Heer zich vermenigvuldigen en zal de roeping tot hoop van Latijns-Amerika en de Caraïben zich vernieuwen. Moge het licht van God dus steeds meer stralen op het gelaat van ieder van de kinderen van deze geliefde aarde en moge zijn verlossende genade hun beslissingen leiden, opdat zij blijven voortgaan zonder de moed te verliezen in de opbouw van een samenleving gevestigd op de ontwikkeling van het goede, op de triomf van de liefde en op de verspreiding van de gerechtigheid. Met deze levendige voornemens, en ondersteund door de hulp van de goddelijke voorzienigheid, ben ik van plan voor het heilig Pasen een apostolische reis naar Mexico en Cuba te ondernemen, om daar het Woord van Christus te verkondigen en om de overtuiging te versterken dat dit een kostbare tijd is om te evangeliseren met krachtig geloof, levende hoop en vurige liefde.

Ik vertrouw alle deze voornemens toe aan de liefderijke bemiddeling van de heilige Maria van Guadalupe, onze Moeder van de hemel, alsook de huidige koers van de Latijns-Amerikaanse en Caribische naties en de weg die zij afleggen naar een betere toekomst. Ik roep bovendien over hen de voorspraak aan van zovele heiligen en zaligen die de Geest heeft doen oprijzen in de gehele geschiedenis van dit continent, door heldhaftige voorbeelden van christelijke deugden aan te bieden in de verscheidenheid van levensomstandigheden en sociale milieus, opdat hun voorbeeld steeds meer een nieuwe evangelisatie begunstigt onder de blik van Christus, Heiland van de mens en kracht van zijn leven. Amen.