Consultenti tibi

Caput 2
{…} Men moet bedenken dat de macht door God werd verleend {aan de magistraten}, en dat het toegestaan was misdaden met het zwaard te wreken. Hij die deze wraak uitvoert is Gods dienaar (Rom. 13, 1-4) [b:Rom. 13, 1-4]. Waarom zouden wij een praktijk veroordelen die volgens iedereen door God is toegestaan? Wij handhaven dus wat tot nu toe is nageleefd, om de discipline niet te veranderen en om niet de schijn te wekken in strijd met Gods gezag te handelen. vgl: DS 2638 [[[808]]]

Caput 7
De boeken die in de canon zijn opgenomen, worden in een korte bijlage vermeld. Dit is wat u aangegeven wilde zien: vijf boeken van Mozes, te weten Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri, Deuteronomium, en één van Jozua, één van Rechters, vier boeken van Koningen, tegelijkertijd Ruth, zestien boeken van de Profeten, vijf boeken van Salomo, het Psalter.

Evenzo de boeken van de geschiedenissen: één boek van Job, één van Tobit, één van Esther, één van Judith, twee van Makkabeeën, twee van Ezra, twee van Kronieken.

Evenzo die van het Nieuwe Testament: vier evangeliën, 13 (14) brieven van de apostel Paulus, drie brieven van Johannes, twee brieven van Petrus, (een brief van Judas), een brief van Jacobus, de Handelingen der Apostelen, de Apocalyps van Johannes.

Wat de rest betreft, die geschreven is ofwel onder de naam van Mattheus of onder die van Jacobus de Mindere, of onder die van Petrus en Johannes, die geschreven is door een zekere Leukios, (of onder de naam van Andreas, die geschreven is door de filosofen Xenocharides en Leonidas,) of onder de naam van Thomas, en als er andere geschriften zijn, moet het niet alleen verworpen, maar zoals u weet, veroordeeld worden.