Inhoudsopgave

- Reflecties bij de Quatertemperdagen in de Advent

Bij de liturgie in de Buitengewone Vorm:

Quatertemperwoensdag in de Advent:

In de mistekst van deze dag wordt alleen in het Offergebed gezinspeeld op de vasten, die de Quatertemperdagen begeleidt; de gehele liturgie is vervuld van de adventsgedachte. Met Jesaja roepen wij hemel en aarde aan om ons de Verlosser te schenken (Introitus) en met de psalmist smeken wij de Koning der glorie om binnen te gaan in Zijn Rijk, waarvan alleen de reinen onderdaan kunnen zijn (Graduale na de eerste lezing). De heerlijkheid en vrede van dit rijk, dit Huis des Heren, verkondigt Jesaja ons in de eerste lezing. Dezelfde profeet voorspelt Achaz, de koning van Juda, dat zijn vijanden zijn rijk en zijn huis niet zullen overwinnen, want een maagd uit het geslacht van David zal de Verlosser ter wereld brengen (tweede lezing en Communio). Het Evangelie vertelt ons over de wondere vervulling van deze profetie. En het is alsof Jesaja de woorden van de engel tot de zijne maakt en tot Maria zegt dat zij niet hoeft te vrezen (Offertorium).
De overweging van Maria's bereidwilligheid en van de uitverkiezing van haar Moederschap, die op deze dag bijzonder in het licht worden gesteld, heeft de gelovigen altijd diep ontroerd.

Quatertempervrijdag in de Advent:

Steeds vuriger worden onze verzuchtingen naar de komst van de Verlosser (Graduale en Offertorium). Hij is nabij (Introitus) en Jesaja schildert ons in het epistel Zijn afkomst en karakter: "Een kind uit het geslacht van Jesse, de vader van David; een koning van gerechtigheid en vrede, toegerust met alle gaven van de Heilige Geest." Maria draagt de Messias reeds onder haar hart; zo heilig is Zijn komst, dat Hij reeds voor Zijn geboorte de voorloper (Johannes de Doper) door Zijn tegenwoordigheid heiligt (Evangelie). Dezelfde vredevorst, die geboren werd te Bethlehem en die door Zijn genade tot ons komt, zal eens wederkomen in heerlijkheid; en dan zullen wij in het grote licht Zijn onzegbaar heilswerk kunnen aanschouwen (Communio).

Quatertemperzaterdag in de Advent:

De uiterlijke vorm van de Mis van vandaag wijst reeds op haar hoge ouderdom. De vijf lezingen uit het Oude Testament, die aan het epistel voorafgaan, herinneren ons aan de primitieve nachtwake, bestaande uit lezingen, gebeden en gezangen, die vroeger op deze dag werd gehouden en in de vroege zondagmorgen werd besloten met de viering van de Eucharistie. Gedurende deze mis hadden de oudtijds zeer eenvoudige ceremoniën van de heilige wijdingen plaats, die in Rome bij voorkeur op deze dag door de paus in de Sint Pieter werden toegediend. De oude nachtwake is verdwenen, maar enkele van de profetieën, die gedurende de vigilie werden gelezen, zijn in het missaal bewaard gebleven.

De eerste vier lezingen zijn ontleend aan de adventsprofeet Jesaja. De vijfde lezing vertelt ons de wonderbare redding van de drie jongelingen in de vuuroven; evenals op de overige Quatertemperzaterdagen gedurende het jaar wordt zij gevolgd door hun heerlijke lofzang. In het epistel vermaant Paulus ons dat we ons door geen boosheid mogen laten misleiden bij ons wachten op Christus' laatste komst. Johannes de Voorloper leert ons hetzelfde met de woorden van Jesaja: Dat wij de weg moeten bereiden voor Hem, Die komen gaat, in Wie alle vlees - nu in geheimen en eens in volle heerlijkheid - het heil van God zal aanschouwen (Evangelie).

De gebeden en gezangen van deze mis bevatten de gedachten die ons gedurende de Advent reeds vertrouwd zijn geworden, maar nog sterker wordt het verlangen, nog extatischer de vreugde, nu het feest van Christus' komst voor de deur staat, de komst van het licht, dat heerlijk als de zon aan de horizon verrijst (Graduale na de eerste en de tweede lezing, Communio).